ผลกรรมจากความตระหนี่ : หน้า 96/280

จะบันทดโทสะแล้วแสดงกรรมชั่วทาง กาย ทาง วาจาออกมาก ขึ้น พฤติกรรมเหล่านี้นอกจากจะเพิ่มความเศร้าหมอง ขึ้นในจิตใจเรื่อยๆ แล้ว ยังจะกระตุ้นกิเลสในกามสนดาน ของ เขาให้อำราฎิอุทธิ แล้วแสดงพฤติกรรมเหล่านุรุนแรง ยิง ขึ้น เช่น เห็นแก่ตัวมากขึ้น มีความโลภมากขึ้น ฯลฯ พฤติกรรมอันเป็นบาปเหล่านี้ ล้วนมีจุดตั้งต้นที่ความ ตระหนี่นั่นเอง ซึ่งในที่มูลก็จะประมาณรวมกันเป็นวิบากแห่ง กรรมชั่วมาถึงตัวเขาอย่างรุนแรงถึงขั้นถนอกรกาที่เดียว ดั่งที่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน พิลารโกลยชาดก ดังนี้ "คนผู้ตระหนี่กลัวความยากจน ย่อมไม่ได้ อะไรๆ แก่ผู้ได้เลย ความกลัวนั่นแหละจะ เป็นภัยแก่คนผู้ไม่ให้ คนตระหนี่ย่อมกลัวความ อยากขออยากน่าา ความกลัวนั่นแหละจะกลับมา ถูกต้องคนพาล (คนตระหนี่) ทั้งในโลกนี้ และโลก หน้า" และ "เพราะเหตุนี้ การไปจากโลกลี้งของสัตบุรุษ (ผู้ให้ทาน) กับ อสัตบุรุษ (คนตระหนี่) จึงต่างกัน อสัตบุรุง่อมไปเรื่อย สัตบุรุ่ย่อมไปสวรรค์"