พระเทวาทิตและการพยายามปกครอง : หน้า 183/280

พระภาวนาวิริยคุณ (ทัตตชีโว ภิกขุ) ด้วยอำนาจโลภิยาม พรเทวาทิตก็เนรมิตตนเป็นกุมารน้อย มีกุหลายตัวพันอยู่ตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย แล้วเหาะไปนั่งบนพระแทฑ (หน้าตัก) ของพระราชกุมาร ครั้งเมื่อพระราชกุมารตกใจกลัว พระเทวาทิตจึ่งรินร่างเป็นกิฤูญ่อยู่เบื้องหน้า เป็นเหตุให้พระราชกุมารทรงเลื่อมใสร่าเป็นอย่างยิ่ง นับแต่นั้นมาพระเทวาทิตก็มีลารักษ์ภรณ์โดยพระราชกุมารเป็นองคุปฺปลูกลา สภาวะอันอุดมสมบูรณ์นี้เอง เป็นเหตุให้พระเทวาทิตคิดเกรียม เข้าไปกราบทูลขอปกครองสงทั้งหมดต่อพระบรมศาสดา ในขณะที่พระพุทธองค์กำลังทรงแสดงธรรมแก่พระราชาและพุทธบริษัทจำนวนมาก โดยแสดงเหตุผลสั้นๆ ว่าพระพุทธองค์ทรงชราภาพแล้ว คืนนั้นพระพุทธองค์ทรงปฏิเสธ และดำหนินิตเดียวพระเทวาทิตจึงหลีกไปด้วยความอาดทพยาบาท หลังจากนั้นพระเทวาทิตพยายามปลุกปันพระราชกุมารให้ลงพระชนม์พระราชบิดา โดยให้เหตุผลว่า ในสมยนี้ผู้คนจะมีอายุไม่ยืนยาวเหมือนสมยก่อน พระราชกุมารเองอาจจะวิ่งตมเมื่อใดก็ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่มีโอกาสครองราชย์ ดังนั้น จึงควรสำเร็จโทษพระราชบิดาเสีย เพื่อว่าพระราชกุมารจะได้ขึ้นครองราชย์แทนเร็วๆ ส่วนพระเทวาทิตเอง ก็จะปลงพระชนม์