การทำศาสนสงเคราะห์และความเห็นเกี่ยวกับบทบาทของคนในสังคม : หน้า 46/280

3) เพื่อให้ผู้อดถวายโอกาสสามารถแก้ไขปัญหาเร่งด่วนที่ตนกำลังเผชิญอยู่ได้สำเร็จ ส่วนวัตถุปะสงค์สำคัญของการทำศาสนสงเคราะห์ ก็เพื่อทำนำบำรุงพระพุทธศาสนาให้เจริญก้าวหน้าต่อไป เพื่อว่าพระสงฆ์ผู้ประพฤติดีปฏิบัติชอบจะได้โอกาสทำหน้าที่ปลุกฝังสัมมาทิฐิลงในใจของผู้คนในสังคมโดยง่ายอย่างกว้างขวางและต่อเนื่องไม่ขาดสาย ทำไมบางคนจึงไม่คิดทำศาสนสงเคราะห์ ผู้ที่ไม่คิดทำศาสนสงเคราะห์ ทั้ง ๆ ที่ตนก็อยู่ในฐานะที่จะทำได้โดยไม่เดือดร้อนนั้น แต่ละคนอาจมีความเห็นแตกต่างกันออกไป ซึ่งอาจแบ่งออกได้เป็น 4 ประเภท คือ 1) บางพวกเห็นว่าเรื่องสงเคราะห์เป็นหน้าที่รับผิดชอบของรัฐ บุคคลกลุ่มนี้คิดว่าตนเองเสียภาษีให้แก่องรัฐแล้ว ดังนั้นรัฐจึงต้องจัดสรรงบประมาณให้ช่วยเหลือผู้อดโอกาส ไม่ใช่หน้าที่ของพวกเขาที่จะต้องตามไปสงเคราะห์ใคร ๆ 2) บางพวกเห็นว่าผู้คนที่ขัดสนอยากไร้ ก็เพราะเคารพราญจึงเห็นว่าการให้การสงเคราะห์ผู้คนเหล่านี้ ก็เท่ากับเป็นการส่งเสริมพวกเขาให้เกียจคร้านในการทำมาหากินขึ้น ดังนั้นผู้คนในกลุ่มนี้จึงไม่คิดทำสงเคราะห์ 3) บางพวกมีความตระหนี่เหนียวแน่น บุคคลในกลุ่มนี้