เรื่องราวของเศรษฐีกับความสุขที่หลงทาง : หน้า 179/280

พระภาวนาวิริยคุณ (ทัตติวิโรภฆ) คนหนึ่งกับภรรยายืนอยู่ที่ประตูโรงฉัน เพื่อคอยรับอาหารที่เหลือจากพระภิษุและสามเณร พระบรมศาสดาจึงทรงแย้มพระโอษฐ์ พระอานนท์เห็นดังนั้นจึงทอดถามถึงสาเหตุ พระบรมศาสดาจึงตรัสบอกพระอานนท์ให้ดูขอทานชราคู่ นั้น แล้วตรัสเล่าเรื่องของขอทานคู่นี้แก่พระอานนท์ โดยย่อดังนี้ ชายชราชอทานนั้น เป็นบุรุษเศรษฐีแห่งกรุงเทพมหานคร ผู้มีสมบัติ ๘๐ โกฏิ (๘๐๐ ล้าน) มารดาบิดาของเขาไม่ได้นำเสริมให้บุตรได้ศึกษาเล่าเรียนศิลปวิทยาใดๆ นอกจากการเล่นดนตรี ขับร้องฟ้อนรำเพื่อความสนุกสนาน ด้วยคิดว่าทรัพย์ที่ตนมีอยู่นั้นมากมายพอที่บุตรชายคนเดียวของตนจะใช้ความสุขความสบายไปจนตลอดชีวิต ฝ่ายภรรยาของเขาก็เป็นบุรุษเศรษฐีมรดกทรัพย์ ๘๐ โกฏิ เหมือนกัน เมื่อมารดาบิดาของทั้งสองฝ่ายถึงแก่กรรม สามีภรรยาคู่นี้จึงมีทรัพย์ร่วมกัน ถึง ๑๖๐ โกฏิ และอัฐหามรัพย์อื่นๆ เป็นอันมาก ครั้นต่อมา เศษฐีผู้นุ่งติดสรา เขาใช้ทรัพย์หมดไปแต่ละวันๆ ด้วยการหาความสนุกสนานพลิดเพลินจากบายมุขต่างๆ มีสุราเป็นสำคัญกับเหล่านักเลงที่เข้ามาห้อมล้อม เป็นบริวารมากมาย โดยมีได้ประกอบกิจการงานใดๆ เลย ทั้งสองสามีภรรยา จึงมีแต่รายจ่าย ไม่เคยมีรายรับ กล