ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระภาวนาวริยะคุณ (ทัตติวัง ภิกขุ)
นั่นด้วย เป็นเหตุให้หญิงนัทฟ้อนคืนมา ต้องกลายเป็นพลันผิวหนังของเธอ จิ้งพุพองขึ้นเป็นตุ่มน้อยตุ่มใหญ many ฆ๋มก็มีเลือดไหลซิบๆ ออกมา ได้รับทุกข์เวทนาแสนสาหัสอยู่เป็นเวลาหลายวัน
ครั้งเมื่อพระบรมศาสดาตรัสเล่าบุพนารมของพระนาง จบลงแล้ว จึงตรัสว่า “โรหินี ก็กรรมมันที่เธอทำแล้วในกาลนั้น ด้วยความโกธรดี ด้วยความริษยา แม้มิประมาณเล็กน้อย ย่อมไม่คอรทำเลย”
ในกาลลบพระธรรมเทวะ ชนเป็นอันมากบรรลุรอยผลทั้งหลาย มีสภาพปิติปผลเป็นต้น แม้พระนางโรหินี ก็ดำรงอยู่ในสลบบัดผล สรีระของพระนางหายจากโรคผิวหนังที่อายุน่ารังเกียจ มีผิวพรรณสะอาดเกลี้ยงเกลาขึ้นทันที
บุพพรรมของพระนางโรหินี เกิดจากความโกรธ ความริษยา ซึ่งเป็นส่วนแห่งปานาติบาต แม้เป็นการเบียดเบียนร่างกายเพียงเล็กน้อยไม่ถึงกับเอาชีวิตกัน ยังส่งวิบากข้ามภพข้ามชาติ ทำให้พระนางโรหินีเป็นโรคผิวหนังถึงกับไม่กล้าปรากฏตัวต่อสาธารณะชน นี้ก็เป็นความทุกข์ทรมานอย่างยิ่งในชีวิตของพระนาง
นับเป็นโชคอย่างใหญ่หลวง ที่พระนางมีพระอนุรุทธ์เถระเป็นกัลยาณมิตรในเบื้องต้น ทำให้พระนางได้รับโอกาสเข้า