ความสำคัญของศีลและคุณธรรมในชีวิตมนุษย์ : หน้า 143/280

พระภูวณวิริยคุณ (ทัตติไว ภิขญ) พร้อมทั้งพัฒนาการในด้านศีลอโตัปประและคุณธรรมอื่นๆ อีกมากมาย ที่สำคัญก็คือ ความสำคัญรับผิดชอบต่อศีลและศีลแห่งความเป็นมนุษย์ของตนเองก่อน แล้วแผความสำคัญรับผิดชอบไปถึงผู้คนรอบข้างตลอดจนชาวโลกร่วม ซึ่งจะมีอำนาจภาพ คุ้มครองส่งเสริมบุคคลให้เพียรพยายามสร้างแต่คุณธรรมดียิ่งขึ้น ด้วยสรฐานว่านั่นคือการสรางสมบูญบุคคล ทำให้สามารถเวนขาดจากการทำกรรมชั่วทุกอย่าง เพราะมีความอายบาปและกลัววิบากของบาปหรือกรรมซึ่งยิ่งหนัก เมื่อสร้างนิสัยเช่นนี้ขึ้นประจำตัวประจำใจได้แล้ว ใจของเขาจะผ่องใส มีความสบายใจ ไร้วความอนาถร้อนใจ มองเห็นคุณค่าของยิ่งของพระธรรมวินัย จึงขอบขยายศีลและปฏิบัติธรรม ทั้งภาคปริยัติและปฏิบัติให้อย่างๆ ขันอีก ด้วยสรฐานว่านว่า "ความไม่ประมาณเป็นทางไม่ตาย เป็นทางแห่งพระนิพพาน ความประมาณเป็นทางแห่งความตาย (เป็นทางอบาย ไม่มีทางพ้นจากสังสารวัฏ)" ทั้งหมดนี้คือประโยชน์สำคัญยิ่งของการศึกษาเรื่องมิจฉาทิฐิและสัมมาทิฐิ นอกจากจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ศึกษาโดยตรงแล้ว ยังจะก่อให้ผลประโยชน์เป็นความวิตามารของสังคมโดยรวมอีกด้วย