พระภาวนา viy คุณ (ทัตติวิโร ภิกขุ) คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เล่ม 1  หน้า 81
หน้าที่ 81 / 280

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการเกิดของเทวดาเป็นมนุษย์ และการได้รับศรัทธาในพระธรรมวินัยที่พระตถาคตประกาศ โดยนำเสนอว่าชีวิตของมนุษย์มีความจำกัดและการสร้างกรรมดีเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องปฏิบัติ. โลกนี้มีไว้จำกัด ทั้งยังมีความตายเป็นตัวจำกัดเวลาในการมีชีวิตอยู่ ซึ่งแต่ละคนมีอายุไม่เท่ากัน บางคนอยู่ได้เพียงสั้นๆ.

หัวข้อประเด็น

-การเกิดเป็นมนุษย์
-ศรัทธาในพระธรรม
-ความตายและอายุขัย
-การสร้างกรรมดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระภาวนา viy คุณ (ทัตติวิโร ภิกขุ) เทวดาทั้งหลายที่จุดจากโลกสวรรค์ ครั้นเมื่อเทวดาเกิดเป็นมนุษย์แล้วก็จะได้ลาภ คือ ศรัทธาในพระธรรมวินัยที่พระตถาคต ประกาศแล้ว ดังที่ตรัสไว้ใน ปัญจุปผนิมิตตสูตร ว่า “กิจกุยังหลาย การเกิดเป็นมนุษย์” ชื่อว่า เป็นการให้เกิดในภาวิตีดินของเทวดา การที่เทพบุตร ลงมาเกิดเป็นมนุษย์ แล้วได้ความศรัทธาในธรรม วินัยที่ตถาคตประกาศไว้ นี่ชื่อว่า เป็นการได้ลาภอันดีของเทวดา...” อย่างไรก็ดีตาม บุคคลที่ ยึดเอาโลกนี้เป็นวิเศษสร้างกรรมชั่วต่าง ๆ นั้น น่าจะยิ่งนัก เขาทำเช่นนั้นก็เพราะความโงเขาของเขานั่นเอง นัยยะดังเช่นนี้แหละ เป็นสิ่งที่จะต้องปฏิบู กันให้ได้ ๑) โลกนี้มีเวลาจำกัด คือมีความตายเป็นตัวจำกัด เวลา ในการมีชิวิตอยู่ในโลกนี้ของคนเรา แม้ผู้ค่อนอายุเฉลี่ยของ มนุษย์จะอยู่ประมาณ ๕๕ ปี ซึ่งเป็นระยะเวลาที่สั้นมากเมื่อ เปรียบเทียบกับภพภูมิอื่น แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะมีอายุเยาว์ถึง ๕๕ ปี บางคนก็ตายตั้งแต่ยังเป็นเด็ก บางคนเมื่อวัยกลางคนก็ หมดอายุขัยเสียแล้ว ข. อติ มจร. ๒๕/๓/๔๕๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More