ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระภาวนาวีรคุณ (ทัตติวิโรภิกขุ)
มนุษย์นี้ เรสมบัติของกรรมในอดีตทั้งดีและชั่วก็ยังคอยหาโอกาส ช่วงส่งผลต่ออยู่อีก ขณฺะใดที่เสวยกรรมดีส่งผลคนเราก็จะประสบโชคดี ขณะใดที่เสวยกรรมชั่วส่งผลคนเราก็จะประสบความเดือดร้อน เพราะเหตุนี้คนบางคนที่มีอำนาจอยู่ในตำแหน่งหน้าที่ใหญ่โต แม้จะรับชั้นหรือทำกรรมชั่วอีก ก็ยังลอยหน้าลอยตาอยู่ในสังคมได้โดยไม่ถูกลงโทษทันที แต่บางคนที่เกิดมาเป็นผู้ด้อยโอกาส แม้จะตั้งใจทำกรรมดีสักเท่าใด ผลของกรรมก็ยังไม่ปรากฏให้เห็นเป็นรูปธรรมสักที ผู้ที่ประสบกับสภาวะเช่นนี้ก็อย่าเพิ่งท้อแท้หมดกำลังใจ เพราะการสั่งสมบุญอย่างต่อเนื่องนั้น ถึงวันหนึ่งบุญก็จะแสดงเต็มเม็ด มีอานิสงส์มากพอที่จะช่วงชิงโอกาสให้ผลแก่เรา แม้พระพุทธองค์ยังตรัสสอนไว้ว่า
"บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่า บุญมีประมาณน้อยลัก มาไม่ถึง แม้น้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมา (ทีละหยด) ได้ฉันใด ธรรม (ผู้มีบุญญา) สั่งสมบุญแม้จะน้อย ย่อมเต็มด้วยบุญได้ฉันนั้น"
อย่างไรก็ตาม เกี่ยวกับเรื่องของกรรมทั้งดีและชั่ว อาจกล่าวได้ว่า กรรมที่เราทำใหม่ในวันนี้จะกลายเป็นกรรมเก่าของเราในวันพรุ่งนี้ กรรมหรือกรรมที่เราทำใหม่ในปีนี้จะกลายเป็นกรรมเก่า
* ปาฏิสรูป. ข. ธ. มก. ๑๗/๑๙/๓๐