การทานและธรรมะในชีวิต คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เล่ม 1  หน้า 42
หน้าที่ 42 / 280

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหาได้กล่าวถึงความสำคัญของการทานในชีวิตซึ่งมีผลดีต่อจิตใจ การมีความเมตตาและรับผิดชอบต่อผู้อื่น เป็นสัญลักษณ์ของจิตใจที่พัฒนาแล้ว ในขณะที่คนที่ถูกอำนาจความโลภและความหลงจะมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความไม่ปลอดภัยและเห็นผิดในธรรมะ อธิบายว่าการขาดเมตตาธรรมจะนำไปสู่การไม่แบ่งปันและปิดกั้นตนเองจากการเข้าใจเหตุผลและผลกระทบของการกระทำของตนเอง ทำให้ขาดการพัฒนาทางจิตใจและสติปัญญา.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการทาน
-ผลกระทบต่อจิตใจ
-การมีเมตตาและความรับผิดชอบ
-สมมาทิฏฐิและการเห็นถูกผิด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ในชีวิต มีธรรมะที่ก่อให้เกิดความเข้าใจเรื่องโลกและความเป็น ไปของชีวิตตามจริง จึงคิดอยากให้ผู้อื่นเป็นเช่นตนบ้าง ด้วย การแบ่ง buสิ่งที่ตนมีให้ สภาพจิตใจเช่นนี้เป็นจิตที่พัฒนาความ รับผิดชอบต่อผู้อื่นมาในระดับหนึ่ง ครั้งเมื่อทนจนเกิด เป็นนิสัย ก็ ตระหนักได้เองว่า “การทานามีผลดีจริง ๆ นะ” บุคคลที่มีสภาพจิตใจอปโร่ด้วยเมตตามิต เช่นนี้ ชื่อว่าสมมาทิฏฐิ ในทางกลับกัน บุคคลที่มีจิตใจมืดมนอยู่ด้วยอำนาจอิสร เสรีอำนาจความโลภ ความโกรธ ความหลง เอือบาบิชามจิตใจ กัดกร่อน บีบคั้นจิตใจให้ติดตะเหนี่ย รู้มาล เอาเปรียบ คนอื่น เห็นแก่ตัว ยิ่งมิ่งอยากได้ มีความรู้สึกไม่ปลอดภัยในชีวิ ดถ้าไม่ได้อบโกยทรัพย์สินรอบข้างมาเป็นของตน ไม่มีความรู้ สึกธรรมะเพราะห่างไกลบันฑิต จึงเห็นผิดด้วยเรื่องต่างๆ เช่น เห็น ว่าบุญบาปไม่มี คิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลไม่ออ จึงขาดโยนิโสมนัสธรรม คิดเห็นว่าการทำทานไม่มีผล จึงไม่คิด แบ่งปันอะไร ๆ ให้ใครทั้งสิ้น บุคคลที่ขาดเมตตาธรรม และ ความรับผิดชอบต่อผู้อื่นนี้ ชื่อว่าสมมาทิฏฐิ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More