ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระภาวนาวรวิริุณ (ทัตตชีวา ภิกขุ)
ต.๓ มีความเข้าใจผิดอย่างแน่นอน ไม่เปลี่ยน
แปลงเกี่ยวกับเรื่องโลก และความเป็นไปของชีวิตตามที่ไม่เป็น
จริง (มีฉากทัศน์) จนเกิดเป็นนิสัย และสันดานเวลาทราม
อุกกุศลธรรมบด ๑๐ นี้ ถือได้ว่าเป็นเกณฑ์ในการตัดสิน
“กรรมชั่ว” ที่มีรายละเอียดอย่างชัดเจน
นอกจากกุศลธรรมบด ๑๐ แล้ว มีเกณฑ์อย่างอื่น
สำหรับใช้ตัดสินกรรมชั่วอีกหรือไม่
อายม subsequently กล่าวมาแล้วนั้น ก็สามารถใช้เป็น
เกณฑ์ตัดสิน “กรรมชั่ว” ได้ หมายความว่า ผู้ที่เข้าไปเกี่ยวข้อง
พัวพันกับอายมูบงอย่างหรือบุคคล ก็เป็นการหาความสุข
บนความฉิบหายของผู้อื่น เช่น การซื้อบริการทางเพศ บางอย่าง
หรือบางคนก็เป็นการสร้างความฉิบหายให้แก่ตนเอง เช่น การดื่มสุราเมร่าเป็นต้น บางอย่างหรือบางคนก็เป็นการสร้างความฉิบหายให้แก่คนอื่น เช่น ผู้ประกอบการสถานบ่มายมพูลทั้งปวงบางอย่างหรือบางคนก็เป็นการสร้างความฉิบหายทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น เช่น คนเกียจคร้านในการทำงานมหากิน โดยสรุปก็คือ ผู้ที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับอายมูบงทุกประเภท ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะ ผู้ใช้บริการ ผู้ขายบริการ ผู้ประกอบการล้วนมีเจตนา ทำกรรมชั่วทั้งสิ้น นี่คือความหมายที่ว่า อายมูบงเป็นเกณฑ์ตัดสิน “กรรมชั่ว”
ฝ่ายคิดในการปฏิรูปมนุษย์ 63