หลักธรรมาภิบาลและกฎแห่งกรรม : หน้า 66/280

ธรรมาภิบาลนี้ มีสาระสำคัญอยู่ ๔ ประเด็น คือ ๑) ผู้ทำกรรมอย่างใดไม่ว่าจะดีหรือชั่ว ตนจะต้องได้รับผลของกรรมั้นเองอย่างแน่นอน ดังนั้นถ้าตนต้องประสบกับความเดือดร้อนใดๆ ก็ให้รู้เหตุว่าปัญหา หรือความเดือดร้อนนั้น เนื่องมาจากเหตุชั่วที่ผ่านมาเป็นผู้ก่อขึ้นแล้วเอง อย่าไหลลงโทษใครๆ ๒) ผู้ทำดี จะต้องได้รับผลดีอย่างแน่นอน ๓) ผู้ทำชั่ว จะต้องได้รับผลชั่วอย่างแน่นอน ๔) ผลของกรรมเปรียบได้กับการออกผลของพืช กล่าวคือ เมื่อปลูกพืชชนิดใด ก็จะได้เกียวผลอันเป็นผลผลิตของพืชชนิดนั้น เช่น ปลูกกล้วย ผลที่จะได้เกียวก็อสิกล้วย มิโชผลไม้อย่างอื่น ข้อดีเป็นการยืนยันสนับสนุน ข้อ ๒ และ ๓ อย่างชัดเจน **การเกิดผลของกรรมทั้งดีและชั่ว มีกฎเกณฑ์แน่นอน** ตายตัวเช่นนี้ ท่านจึงเรียกว่า "กฎแห่งกรรม" ว่าเป็นกฎเหล็กที่เที่ยงธรรมที่สุด โดยไม่ต้องมีการตีความใดๆ ทั้งสิ้น ทำไมนบงคนจึงสงสัย หรือไม่เชื่อกฎแห่งกรรม เหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะมักบารากูให้เห็นอยู่เสมอว่า ผู้คนจำนวนไม่น้อย ซึ่งเป็นที่รู้กันดีในสังคมว่า พวกเขาทำผิดศีล ผิดกฎหมายอยู่เนืองๆ แต่ก็ไม่ถูกลงโทษันทแต่ประการใด ยัง