ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระภาวนาวิริยคุณ (ทัตติวโล ภิกขุ)
อนึ่งควรทำความเข้าใจว่า การที่ยอดของเราบนพร่องในหน้าที่ ก็เพราะมิจฉาทิฐิในใจของท่านนั้นเอง
ดังนั้นทางที่ถูกควร เราจะต้องคิดว่า ถึงอย่างไร ๆ บิดาก็เคยมีพระคุณต่อเราเป็นบุรุษ เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อท่านให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และถ้าวันใดวันหนึ่งเราสามารถบูรณาเศร้าหท่านให้จงใจฉันให้หมดสิ้นได้ ย่อมเป็นการทดแทนพระคุณท่านอย่างสูงทีเดียว
นอกจากนี้ เราควรจะยึดเอาความบกพร่องของบิดามาเป็นข้อเตือนใจไม่ให้เราประพฤติตนเช่นนั้นในเมื่อถึงคราวที่เราอยู่ในฐานะเป็นบิดา (หรือมารดา) ของบุตรของเรา บุคคลที่คิดได้เช่นนี้ย่อมแสดงว่ามีจิตใจพัฒนาความรับผิดชอบขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง ย่อมชื่อว่ามีความเห็นถูกเป็น “สัมมาทิฐิ”
ในทางกลับกัน บุคคลที่จิตใจมีมิตรไมตรีด้วยอำนาจีส ถ้าบิดามีข้อบกพร่อง เขาก็จะมองไม่เห็นพระคุณของบิดาเลย จึงไม่แสดงความกตัญญูต่อบิดาแต่ประการใด บุรประเภทนี้เมื่อถึงคราวที่ตนเป็นบิดา (หรือมารดา) บ้าง ก็ไม่แคล้วที่จะมีความบกพร่องในการทำหน้าที่เหมือนกัน เพราะจิตใจของเขายังไม่พัฒนานั้นเอง บุคคลประเภทนี้ชื่อว่ามีความเห็นผิดเป็น “มิจฉาทิฐิ”
แนวคิดในการปฏิรูปมนุษย์ 123