สัมมาทิฐิและการเวียนว่ายตายเกิด คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เล่ม 1  หน้า 102
หน้าที่ 102 / 280

สรุปเนื้อหา

สาระสำคัญเกี่ยวกับโลกหน้าคือความเห็นที่ว่า "ตายแล้วไม่สูญ ต้องเกิดใหม่อีก" ซึ่งเป็นการยืนยันถึงความศรัทธาในเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด ทุกชีวิตเมื่อตายจะต้องเกิดใหม่ ขึ้นอยู่กับกรรมดีหรือกรรมชั่วที่สะสมไว้ในช่วงมีชีวิต หากบ่มเพาะบุญมากจะได้เกิดในสุคติ เช่น พระโพธิสัตว์หรือในมนุษย์ ถ้าสะสมบาปมากก็จะไปสู่นรกหรืออบายวิวัฒน์ การเวียนว่ายตายเกิดไม่จบสิ้น ต้องรับผิดชอบต่อกรรมที่ตัวเองทำ บุคคลที่ตั้งใจทำกรรมดีเพื่อสร้างบุญเพื่อตระเตรียมไว้ในโลกหน้าถือว่ามีสัมมาทิฐิ ในทางตรงกันข้าม บุคคลที่มองว่าตายแล้วจบสิ้นจะขาดความรับผิดชอบต่อตนเอง.

หัวข้อประเด็น

-สัมมาทิฐิ
-การเวียนว่ายตายเกิด
-กรรมดีและกรรมชั่ว
-บุญและบาป
-ความรับผิดชอบทางศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เช่นนี้จัดเป็น "สัมมาทิฐิ" สรุป สาระสำคัญเกี่ยวกับเรื่องโลกหน้าคือ ความเห็นที่ว่า "ตายแล้วไม่สูญ ต้องเกิดใหม่อีก" เป็นเรื่องสภาพใจของคนที่มีศรัทธามั่นในเรื่อง "การเวียนว่ายตายเกิด" กล่าวคือ ตราบใดที่ยังไม่หมดกิเลส ทุกชีวิตเมื่อ ตายแล้วจะต้องไปเกิดใหม่ มีชีวิตหลังความตายต่อไปอีก จะเกิดเป็นอะไร อยู่ที่ไหน ขึ้นอยู่กับกรรมดีหรือกรรมชั่ว บุญหรือบาป ที่ตนส่งสมไว้ในขณะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ถ้าสังสมบุญไว้มัก ย่อไปสู่สุคติ อันได้แก่ พระโพธิสัตว์ โลกสวรรค์ และมนุษย์โลก ถ้าสังสมบวบน้อย ๆ ย่อไปสุภพ หรืออบาย อันได้แก่ นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์เดรฉาน การเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสงสารวัฏอหาจุดจบมิได้ มีกรรมดีและกรรมชั่วของเราเองชั่งชั่งกันจัดสรร โอกาสให้เรา บุคคลที่สร้างบารมีในเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดในสงสารวัฏแล้วตั้งใจทำแต่กรรมดี เพื่อสร้างบุญกุศลเตรียมไว้ในโลกหน้าอย่างเต็มที่ ชื่อว่าความเห็นถูกเป็น "สัมมาทิฐิ" และมีความรับผิดชอบต่อการปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัด ในทางกลับกัน บุคคลที่เห็นว่าตายแล้วสูญหมด ชีวิตจบสิ้นอยู่ที่เชิงตะกอนหรือหลุมฝังศพ ไม่สนใจใยดีเกี่ยวกับเรื่องการ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More