กรรมชั่วและการกระทำที่ผิดศีลในพุทธศาสนา คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เล่ม 1  หน้า 62
หน้าที่ 62 / 280

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงกรรมชั่วที่เกี่ยวข้องกับเจตนาประพฤติผิดในทางกาย วาจา และใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านกรรมชั่วจากการกระทำทางกาย รวมถึงกรรมชั่วทางวาจาที่เกี่ยวข้องกับการพูดเท็จและการส่อเสียด นอกจากนี้ยังมีการนำเสนอความคิดต่างๆ ที่นำไปสู่อาการผิดศีลตามหลักของพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายถึงเจตนาที่ทำให้เกิดกรรมชั่วในลักษณะต่างๆ ได้แก่ ความโลภ ความพยาบาท และความคิดที่ไม่ดี ซึ่งส่งผลกระทบต่อบุคคล

หัวข้อประเด็น

-กรรมชั่วทางกาย
-กรรมชั่วทางวาจา
-กรรมชั่วทางใจ
-เจตนาพฤติกรรมผิดศีล
-หลักพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

1.2 เจตนา ดีอาชของที่เขามีได้มาเป็นของตน (อทินนาทาน) เช่น ลักษทรัพย์ ละเมิดกรรมสิทธิ์ เป็นต้น 1.3 เจตนาประพฤติผิดทางเพศ (กามสมุำจาจาร) 2) กรรมชั่วทางวาจา ได้แก่การประพฤติผิดศีลข้อ 4 ซึ่งแยกออกเป็น 4 ประการ คือ 2.1 เจตนาพูดเท็จ (มุสาวาท) 2.2 เจตนาพูดส่อเสียด เพื่อทำให้คนแตกแยกกัน (ปิสุณาวาจา) 2.3 เจตนาพูดคำหยาบ (ผรุสวาจา) 2.4 เจตนานินทา (สังฆัปปลามะ) 3) กรรมชั่วทางใจ ได้แก่ความคิดอจริต อันเป็นเหตุให้เกิดการกระทำทุจริต หรือทำชั่ว เป็นลำดับต่อไป แบ่งออกเป็น 3 ประการ คือ 3.1 เพ่งเล็งอยากได้ของผู้อื่น (อภิชฌาม) คือ มักได้ คิดโลภ เริ่มด้วยการคิดแย่งชิงผลประโยชน์จากผู้อื่นอย่างไรความเป็นธรรม 3.2 มิจฉิคิดพยาบาทจองเวรผู้อื่น (พยาบาท) เช่น คิดอาคตพยาบาทปองร้ายจองเวรผู้ที่ขัดใจ หรือขัดผลประโยชน์โดยไม่ยอมให้อภัย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More