การบูชาบุคคลในพระพุทธศาสนา : หน้า 55/280

พระวจนวร วิริยะคุณ (ทัตติวิโร ภิกขุ) มินะนันก็อาจจะเชิญชวนเพื่อนฝูง ญาติิมิตร มาร่วมกันทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน ประกาศคุณงามความดีของท่านให้โลกรู้เป็นต้น ในพระพุทธศาสนาเรียกการนำดอกไม้ รูปเทียน หรือสิ่งของที่เหมาะสมไปสักการบูชาบุคคลว่า "การเช่นสรร" พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงว่า "การเช่นสรรมีผล" คือผลดีมีประโยชน์ ควรทำอย่างยิ่ง ใครก็ตามที่เห็นว่า "การเช่นสรรไม่มีผล" คือไม่มีประโยชน์ ไม่จำเป็นต้องทำ ความเห็นผิดของเขาชื่อว่า "มิจฉาทิฏฐิ" ในทางตรงข้าม ใครก็ตามที่เห็นว่า "การเช่นสรรมีผล" ความเห็นถูกของเขาชื่อว่า "สัมมาทิฏฐิ" สรุป สาระสำคัญเกี่ยวกับการบูชาบุคคลที่ควรบูชา ก็ คือความเห็นว่าการบูชาบุคคลที่ควรบูชา มีผลดี (การเช่นสรรมีผล) เป็นสภาพของใจคนที่อบอุ่น "มุทิตาจิต" กล่าวคือ เมื่อเห็นใครได้ดี มีความสุขมีความเจริญก้าวหน้า รู้เรื่องด้วยศักดิ์ จะสุขว่าตนหรือไม่ก็ตาม จะนิ่งเฉยอย่าได้ใจไม่ต้องไปแสดงความยินดีกับเขา หรือเมื่อเห็นว่าใครเป็นคนดี ทำประโยชน์ให้แก่ส่วนรวม ก็จะสนับสนุนยกย่อง ประกาศคุณความดีของเขาให้โลกรู้ ถ้าไม่ทำเช่นนั้น จะรู้สึกผิด เสมือนหนึ่งว่าตนไม่เห็นคุณค่า แนวคิดในการปฏิบุนุษย์ 55