ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวชขอสัตวาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน
๑) เรื่องอุบาสกธรรม(๑๑๑)
พระสาดา เมื่อปะทับอยู่ในบูพาพราม ทรงปรารภอุบาสกธรรมของอุบาสิกทั้งหลาย มีนางวิสาขาเป็นต้น ศรีพระธรรมเทคนัน้ว่า" ยถาญฺฑูตู โคปาโล" เป็นตน.
หญิงรัษฎากูอุบาสสงผดต่างๆกัน
ดังได้สมัมา ในวันอุบาสวันหนึ่ง หญิงปรมาณ ๕๐๐ คนในนครสาวดี เป็นผู้บริก อุบาสเถร ไปสู้หาร นางวิสาขาเข้าเปาหญิงแก่ๆ ในจำนวนหญิง ๔๕๐ นั้นแล้ว ถามว่า "แนะแม่ทั้งหลาย พวกท่านเป็นผู้บริกอุบาส เพื่ออะไร ?" เมื่อหญิงแก่เหล่านั้นบอกว่า " พวกฉันปรารถนาทิพยสมบัติ จึงรักษาอุบาสุต
ถามพวกหญิงกลางคน, เมื่อพวกหญิงเหล่านั้นบอกว่า" พวกฉันรักษาอุบาส เพื่อจะต้องการได้บุตรชายใน การมีภรรราฯรัก."
ถามพวกหญิงสาวน้อย, เมื่อพวกเขาบอกว่า " พวกฉันรักษาอุบาส เพื่อความต้องการไปสู่วัฏฏะ แต่ในวัยสาวๆ,"(นาง) ได้ฟังถ้อยคำแห่งของหญิงเหล่านั้นและแล้ว ก็พวกเขาไปสู่สถาน พระศาสดา ศรณาทูล (ความประสงค์ของหญิงเหล่านั้น) ตามลำดับ.
สรรพสัตว์ถูกส่งไปเป็นทอดๆ
พระศาสดาทรงสั่งค้านั้นแล้วตรัสว่า "วิชา ธรรมาสภาวธรรมทั้งหลายมิฉะนี้เป็นต้น ของสัตว์เหล่านี้ เป็นเช่นกันบายนโคบาลาที่ผ่านมาไม่ในมือ ชาติส่งสรรสัตว์ไปสู่สัตว์รา ธราส่งไปสู่สำนักงานพาริยาริส่งไปสำนักมรรคะ มรรคะย่อมตัดชีวิต ดุจบุคคลตันไม่ด้วย ขวาน,แม่เมื่อเป็นอย่างนั้น ปวงสัตว์ชื่อว่าปรารถนาวิวัฏฐ (พรนภิพาน) ย่อมไม่มีก็ตแตป รสำนาวิมูละเท่านั้น," ดังนั้นแล้ว เมื่อจะทรงสัปสนิมแสดงธรรม จิงตรัสพระคาถานี้ว่า ๕. ยกา ทนฺทุน โคปาโล คา" ป()
เอวัง ชาตา มจฺจุอา ปาณนี ฯ โควา คจฺวา ปาณาอุติ ปถนีอนิ.
"นายโคบลา ย่อมต้อนโคทั้งหมดไปสู่ที่กั้น ด้วยท่อนไม้ ฉนใด, ชราและมุ่ง ย่อมต้อนอายุของสัตว์ทั้งหลายไป ฉันนั้น"