ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวงสรวงฤกษ์แผ้วหน่ออ่อน ๑ ล้านบาท
ไม่อยูร่วมกัน ๒ รูปก็อีกอย่างหนึ่งและ เมื่อภูผูไม่มีความผาสุกมาที่ระมังในท่ามกลางวิหารขึ้นแล้ว พวกเราจึงจับตามตามสัญญาแห่งระมังแล้ว ทำให้แก้ภิกษุนั้น
คนช่างสังเกต และไม่ด่วนสรุปอะไรก่อน จนกว่าจะรู้ว่าด้วยการสอบถามให้ชัด
ภูฏุมาประชุมกันด้วยเสียงระมัง
เมื่อภูผูเหล่านั้นทำกิจิกันอย่างนี้เอง วันหนึ่งอุบาเสาก็ให้บุคลดีเอกสัขทั้งหลาย มีเนยใสและน้ำอ้อยเป็นต้น อันชื่นหหลายทัทและกรรมกรเป็นต้น แวดล้อมเดินไปสู่บริหารนั้นในเวลายืน ไม่เห็นภิกษุทั้งหลายในท่ามกลางวิหารแล้ว จึงถามพวกบุตรมว่าว่า
"พระผู้นี้เป็นทั้งหลาย ไปเสียณ ที่ไหนหนอเอดแล้ว ?"
เมื่อพวกเขาบอกว่า "แม่คุณพระผู้นี้เป็นทั้งหลายอักขเป็นผู้ซึ่งอยู่ในที่พักกลางคืน และที่พักกลางวันของตน ๆ เท่านั้น"
จึงกล่าว (ต่อไป) ว่า "ฉันทำอย่างไรเล่าหนอ จึงจักพบ (พวกพระผูเป็นเจ้า)" ได้
ลำดับนั้น มุนษย์ทั้งหลายที่ภิกษุรสูง จึงออกจะอุบาสิกานั้นว่า
"คุณแม่ พระผู้นี้เป็นทั้งหลายจักประชุมกันในเมื่ออุบลคามธิระสีแจ้ง" นางจึงไตอะไรระมัง ภิกษุทั้งหลายได้ยินเสียงระมังแล้วออกจากที่ของตน ๆ ด้วยสำคัญว่า ภิกษุบางรูไม่มีความผาสุก
จึงประชุมในท่ามกลางวิหาร. ภิกษุชื่อว่า เดินมาโดยทางเดียวกันแต่ รูป ย่อมไม่มี.
อนิสงส์อธิษฐานสมธรรมาตามพระบอก
อุบาสิกานี้หนึ่ง ๆ เท่านั้นเดินมาตาจากแห่งหนึ่ง ๆ จริงคิดว่า "ขะรอย" พระผูเป็นเจ้าผู้เป็นบุตรของเรากำจะความทะเลาะวิวาทกันและกัน" ดังนี้แล้ว ไหว้ภิกษุสูงกล่าวว่า
"ท่านผู้อธิษฐานทั้งหลายได้ทำความทะเลาะกันหรือ?"
ภิกษุทั้งหลายกล่าวว่า "พวกฉันหาได้ทำความทะเลาะกันไม่มหาอุบาทิ"
อุบาสิกา ท่านผู้อธิษฐาน ถ้าพวกท่านไม่รู้ความทะเลาะวิวาทกันใช่หรือ เมื่อเป็นเช่นนี้ เหตุใดพวกท่านจึงไม่นามเหมือนเมื่อมาสู่เรือนของฉันนี้ มาโดยรวมกันทั้งหมด (นี้กลั) มาที่ฉงง ๆ จากที่แห่งหนึ่ง ๆ
ภิกษุ มาห่ออาบกิลา พวกนันงทำสมธรรมในที่แห่งหนึ่ง ๆ
อุบาสิกา พ่อคุณทั้งหลายชื่อว่าสมทานธรรมมันคืออะไร
ภิกษุ มาหอาบกิลา พวกฉันทำการสาธยายอาการ ๒ เริ่มตั้งซึ่งความสิ้นและความเสื่อมในอัคตาพออยู่