ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบูชาขอบสิกัแก้วหนออ่อน ๑ ล้านคน
เศรษฐีนี้นั้นได้ทำกิจเป็นที่ครูทำของตนแล้ว ฝ่าพระราชาทำลักษณะใหญ่เท่ากเขา
ทรงส่งพระเจ้าปเสนทิกศลไปด้วยพระดำรัสว่า "ขอพระองค์จงพาเศรษฐีนี้ไปเกิด"
ท้าวเธอพาผูชินเศรษฐีนี้เสด็จไปโดยกรมยรณรงค์ในที่ทั้งปวง บรรลุถึงสถาน
อันผาสุกแห่งหนึ่งแล้ว ก็ทรงหยุดพัก
การสร้างเมืองสาเกต
ครั้งนั้น ธนบดีเศรษฐี toulamเข้าเธอว่า "นี้เป็นแคว้นของใคร?"
ปเสนทิกศล ของเรา เศรษฐี.
ธนญชัย เมืองสวัตดี แต่นี้ไป ใกลเท่าไร?
ปเสนทิกศล ในที่สุด ๗ โยชน.
ธนญชัย ถายในพระนครกับแสน ชนบริราชของข้างพระองค์คัมถ้พระองค์รับใช้รึ,
ข้าพระองค์ก็ยังอยู่ที่นี่แหละ พระเจ้าข้า.
พระราชาทรงรับว่า "คือจ" ดังนี้แล้ว ให้สร้างเมืองในทันนั้นได้พระราชทานแก่เศรษฐีนี้แล้ว
เสด็จไป. เมื่อใดนามว่า "สาเกต" เพราะความที่แห่งสถานที่อยู่ในประเทศนั้น อันเศรษฐีจึงของแล้วในเวลานั้น.
แม้นครูสวัตดีแล บุตร ของมิตรเศรษฐี ชื่อว่าปุณณวัตนกุมารเจริญแล้วก็มีแล้ว
ครั้งนั้น มาตามบิดากล่าวว่าเขาว่า "พ่อ เจ้าจงเลือกเด็กหญิงคนหนึ่งในนั้นในที่เป็นที่ชอบใจของเจ้า."
ปุณณะ. ก็ด้วยอร่อยเห็นปานนั้น ของไม่มี.
มาตามบิดา. เจ้าจงทำอย่างนี้ ลุก, ธรรมดาตระกูลก็ไม่มีบุตรตั้งอยู่ไม่ได้.
ลักษณะบุณฑลาย
เขาถูกตามบิดาคำพจน์เร่าวๆ จึงกล่าวว่า "ถ้ากระนั้น ผมเมื่อได้หญิงสาวประกอบพร้อม
ด้วยความงาม ๕ อย่าง ก็จะทำตามคำของพ่อคุณแม่."
มาตามบิดา. ก็ชื่อว่าความงาม ๕ อย่างนั้น อะไรล่ะ? พ่อ.
ปุณณะ. คือ ผมงาม, เนื้องาม, กระบังงาม, ผิวงาม, ยังงาม.
ก็ผมของหญิงผู้มีบุญบารมี เป็นเช่นกับกำหาญหญิงแก่ปล่อยอะไรชายผ่านมุ้งแล้ว ก็คลำมีปลาย
ของนี้ตั้งอยู่, นี้ ชื่อว่าผมงาม.
มีฝีปากเช่นกับคำลิง (ลูก) ถึงพร้อมด้วยสีสิริบดีสุดทีนี้, นี้ ชื่อว่าเนืองงาม.