โครงการบูชาแกล้งอ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 149/164

โครงการณ์บูชาแกล้งอ่อน ๑ ล้านคน "อย่างนั้น ภูกพุ่งหลาย นางเป็นภูมิริตในเรือนของผู้มีตะกูลเทียว บรรลุโสภาปติผลแล้ว" "พระโสภานั้นไม่ทำปน" พฤภิกษุนานนว่า "ได้ยินว่า ภิราษของนายพรานูถูกฤทธิ์มฤตบูชาใดผิดในกาลที่ยังเป็นเด็กหญิงนั้นแน แล้วไปสู่เรือนของนายพรานนั้น ได้บุญ ๗ คน นางอันสามสิบตลอดกาลเท่านั้นว่า 'หล่อนงำนูนา นำลูกศรมา นำหอกมา นำยามา นำย่างมา,' ได้ในสิ่งเหล่านั้นแล้ว, นายพรานนั้นถือเครื่องประหารที่นางให้ไปทำปาณาติบาต:แม้พระโสภานั้นทั้งหลายยังทำปาณาติบาตอยู่รู้ร้อนหนอ?" พระศาสดาเสด็จมาตรงว่า "ภิภูทั้งหลาย บัดนี้ พวกเธอสงสนะประชุมสนทนากันด้วยเรื่องอะไร ?" เมื่อภิภูเหล่านั้นนานทูลว่า"ด้วยเรืองชื่ออันนี้" ตรัสว่าภิภูทั้งหลาย พระโสภานั้นย่อมไม่ทำปาณาติบาต แต่นำได้อย่างนั้น ด้วยคิดว่า 'เราจักทำตามคำสั่ง ถือของนางไม่มีเลยว่ าสามีนั่งถือเอาเครื่องประหารนี้ไปปาณาติบาตจริงอยู่ เมื่อแผลในผื้นนี้ไม่มี ยาปพิษนันไม่อาจจะให้โทษแก่ผู้ถือพิบได้จนใด, ชื่อนำบาปย่อมไม่มีแก่ผู้นำทำบาป' แม้นำเครื่องประหารทั้งหลายมีก็เป็นต้นออกให้เพราะไม่มีอคคตา นั่นนั่นเหมือนกัน," ดังนี้แล้วเมื่ออ๋อทรงสืบสนธ์เสด็จธรรม จิงรัสพระกถาน่าว่า ทำหน้าที่ของภรรยา โดยไม่มิจฉิตมิคิดม้า และไม่ได้เอง วิบากรรมจึงเป็นของสามี ผู้เป็นคนมำ ๔. ปาณิทูน เจ โณ นา สุข โยษา ปาณิา วิสิ นาหพุทธ วิมานวดี นคูดี ปา อุพุพโต. "ถ้าแผลไม่มีพิษเป็นฝ่ามือใครรู้, บุคคลพึงน่ายล ทิษไปด้วยฝ่ามือได้, เพราะยายพิษอ่อนไม่ชิบเข้าไปสูผู้มือที่ไม่มีแผล ฉันใด, บาปย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ทำอันนั้น" ในกาลขอบเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอรหัตผลทั้งหลายมีโสภาปิดผลเป็นต้นแล้ว บูรพพรรณงอุณกฤณิกรพร้อมด้วยบุตรและสะใภ้ โดยสมัยอื่น พวกภิภูสนทนากว่า "อะไรหนอแปล เป็นอุปสรรค์แห่งโสภาปิดมรรคร ของนายพรานกุฎิภูมิริต ทั้งมุตร และสะใภ้? นายพรานกุฎิรัดนี้ เกิดในตระกูลของพรานเนื้อ เพราะเหตุอะไร ?"