ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวงชุบ สกิลาแก้ว หนออ่อน ๑ ล้านคน
มีประโยชน์ แก่แกบบริษัทผู้ประชุมกันแล้ว
นางยักษณ์ณีฝนมากฝนหนอ
พระศาสดา ได้ตรัสว่า "เจ้าคงให้บุตรของเจ้านางยักษ์นิษิณเกิด."
ณ. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์กลัว.
ค. เจ้ อย่ากลัวเลย, อันตรายย่อมไม่มีแก่เจ้า เพราะอาศัยนางยักษ์นิษิณนี้.
นางได้ให้บุตรแก่นางยักษ์นิษิณนี้แล้ว นางยักษ์นิษิณนั้นอุทาทรน้บอกด้วยถอดก็ยิ่งร้องไห้.
ลำดับนั้น พระศาสดาตรัสถามนางยักษ์นิษิณนี้ว่า "อะไรนั่น ?"
นางยักษ์นิษิณนั้นกราบทูลว่า " ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เมื่อก่อนข้าพระองค์แม่นี่การเลี้ยงชีพ ด้วยไม่เลือกทาง ยังไม่ได้อาหารพอเต็มท้อง, นั่น ข้าพระองค์จะเลี้ยงชีพได้อย่างไร."
สถานที่ไม่สัมปะย่อมถูกกรมกวนรำไป, ๑) โรงศาก - เสียงศาก, ๒) ข้างตุ่มน้ำ - น้ำเสีย, ๓) รีมเตาไฟ - ฝูงสู่น, ๔) รีมชายคา - เด็กทำสกปรก, ๕) รีมกองหยากเยื่อ - ขยะมูลฝอย, ๖) รีมประตูบ้าน - เสียงเด็กเล่นพนัน บ้านไม่มีรั้วรอบขัดหรือขอบ เขตที่แน่นอนและระบบสาธารณสุขไม่มีดี สภาพแวดล้อมของชุมชนโดยรอบ รวมทั้งผู้คนต่างมีผลกัน
ลำดับนั้น พระศาสดาตรัสปลอบนางยักษ์นิษิณนี้ว่า "เจ้ อย่ากลัวเลย" ดังนี้แล้ว ตรัสทะหญิงนั้นว่า "เจ้ามานำนางยักษ์นิษิณไปให้อยู่ในเรือนของตนแล้ว จงปฏิบัติด้วยข้าวต้มและข้าวสวยอย่างดี." "หญิงนั้นนำนางยักษ์นิษิณไปแล้ว ให้พักอยู่ในโรงกระเดื่อง ได้ปฏิบัติด้วยข้าวต้มและข้าวสวยอย่างดีแล้ว. ในเวลาช่วงข้าวเปลือก สากปรากฏงามนางยักษ์นิษิณนี้ดูกต่อศีระะ. เขาจึงเรียกนางูกลิ่นสู้หยายมาแล้ว พวกวา ฉันก็ไม่อาจอยู่ในนี้ได้ ข้องท่านองได้นพักอยู่ในนี้อื่นเดิม" แม้อินานหญิงทรายนันให้พักอยู่ในที่นลาน คือในโรงศาก ข้างตุ่มน้ำ รีมเตาไฟ รีมกองหยากเยื่อ รีมประตูบ้าน, (นาง) ก็กล่าวว่า "ในโรงศาก สากอ่อนปรากฏภูต่อศีระะฉันอยู่, ที่ข้างตุ่มน้ำนี้ พวกเด็กอ่อนราวน้ำเป็นคนลงไป, ทีรีมตาไฟ ฝั่งสุขอ่อนมา, ที่รีมหยากเยื่อพวกเด็กอ่อน, ที่รีมกองหยากเยื่อ ชนหลายอ่อนหยากเยื่อ, ที่รีมประตูบ้าน เด็กพวกชาวบ้าน ย่อมเล่นการพนันด้วยคะแนน" ดังนี้แล้ว ได้ห่มที่นั่งปวดนั้นเสียดาย.
เมื่อด้านฝ่ายต่างช่วยเหลือถือกู้อยักษ์กัน มีดราพความคิดตอบแทนกันก็เกิด