ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวชอุบาสิกาแก่หนออ่อน ๑ ล้านคน
(๓) เรื่องสัมพลภิญญู[๒๕๗]
ข้อความเบื้องต้น
พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิญญาอัปสรธรรมเทนทนี้ว่า "เมตตาวิหาริ" เป็นต้น
คนมีศรัทธาออกบวช ย่อมไม่กลัวต่ออุปสรรค
ประวัติพระโลภภิญญ์
ความผิดหว่า ในสมัยหนึ่ง เมื่อท่านพระมหาอุบาสิกาอยู่ในพระเชตวัน อุบาสกชื่อโลภภิญญ์ณะเลื่อมใสในธรรมของพระเถร ไว้จะบวชในสำนักของพระเถร แมถูกพระเถรพุทธามถึง ๒ ครั้งว่า "โลภ ผมจะยืนติดกันเคียง" (นอนผู้เดียว ตลอดชีวิต เป็นสิ่งที่บอกคาใจได้ด้วยอยากแล) ก็เป็นผู้เกิดอุตสาหะอย่างแรงกล้าในการบรรพชา ในเวลาที่ พระอุชฌายะบังตนมิภิญญ์มิเป็นผู้ใคร่จะฝึกพระศาสนาเฉพาะพระพัตร์ จึงอาจพระอุปชามะถือเอาว่าพระอุปชามะให้แล้วไปปลุกพระเถรโดยลำดับถวายบังคมพระศาสดาได้รับการปฏิสันถาร เรียกพระศาสดาทรงอนุญาตสนะในพระคันธกฤติเดียวกันที่เดียวให้รศรีส่วนมากแล้วไปอยู่นอกแล้วเข้าไปสู่พระคันธกฤติในเวลาค่ำคืนให้ส่วนแห่งกลางคืนล่วงไปแล้วที่สนานสนะแน่นแล้วแก่น น ในเวลาใกล้รุ่งอำพระศาสดาเชื้อเชิญแล้ว ได้สดวพระสูตรหมดด้วยกัน ๑๖ สูตร โดยท่านองค์สรภัญญะที่จัดเป็นอัญญวรรต ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าเมื่อจะทรงอนุโมทนาเป็นพิเศษ จึงได้ประทานสาธุการแก่ท่านในเวลาจบสักกะว่า "ดีละ วิกิฏิ"
ภุมิชุกเทพา นาค และสุขวรรณ ฟังสาธุกาการพระศาสดาประทานแล้ว ได้ให้สาธุการแล้ว; เสียงสาธุการเป็นอนเดียวกัน ได้มาแล้วตลอดพรหมโลกอย่างนี้ ด้วยประกาศดังนี้ ในขณะนั้นแมทธพิคผู้สูงอยู่ในเรือนของมารูบาสิกา ผู้เป็นมาคของพระเณรตรี (นางกาตี นามฉบับสิกา เดชพนึกไล่สอยอย่างแน่นแฟ้น) ในบรรทมรรณะ ใกล้ที่สุด (ใกล) ประมาณ ๒๐โยชน์ แต่พระเณรตรีมาทิวนิธิ ก็ได้ให้สาธุการด้วยเสียงอันดังแล้ว ครั้งนั้น มาหาอุบาสิกา ถามเทวาดนั้นว่า "นั่น ใครให้สาธุการ?" เทวา. เราเอง น้องหญิง มาหาอุบาสิก. ท่านเป็นใคร ?