โครงการบอชุมสิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 5/164

โครงการบอชุมสิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน พระเคราะห์ แม้ Citrophyrif ในที่นี้เหมือนกัน ถ้าครั้นนั้นพวกท่านจงนำพัทธสมภารมาเพื่อโรงฉันนี้ พวกพระฤาษีนี้นะ "คิดละเจ้าข้า" จึงนำมาแล้ว พระเคราะห์ เมื่อจัดโรงฉัน จึงกล่าวพระนางโโรหิ่นว่า "เธองให้ทำโรงฉันเป็นชั้น จำเดิม แต่กาลที่ให้นั้นชั้นบนเรียบแล้ว จงถังม้่น้ำดื่มไว้เสมอ ๆ" พระนางรับคำว่า "คิดละเจ้าข้า" แล้วจำน่านเครื่องระดับให้ทำโรงฉัน ๒ ชั้น เริ่มแต่กาลที่ให้นั้นบนเรียบแล้ว ได้ทรงทำกิจการกวาดพื้นลงเป็นต้นเนื่อง ๆ พวกภิญญ์นั้นเสมอ ๆ ลำดับนั้น เมพระนางกวาดโรงฉันอยู่นั้นแนล โรงผิวหนังจารไปแล้วเมื่อโรงฉันเสร็จ พระนางนิบุติก็สุขสมพระพุทธเจ้าปีเป็นประจุบันแล้ว ได้ถวายทานียะและโภชนียะที่ประดิษฐานเคียงสงมีพระพุทธเจ้าเป็นประจุบันตั้งแต่โรงฉัน พระศาสดา ทรงทำภัตกิจเสร็จแล้ว ตรัสถามว่า "นี่เป็นทานของใคร ?" พระอุทกธร ของโรหิณีพระนางของข้าพระองค์ พระเจ้าข้า พระศาสดา ก็นำไปไหน ? พระอรุณธร อยู่ในตำหนัก พระเจ้าข้า พระศาสดา พวกท่านจงไปเรียบงานมา พระนางไม่ปรารถนา (จะมาน) จนได้ ก็แสดงพระศาสดารักษะพระนางผู้สดุ้ดีมาออกอัน ประทับนั่งแล้วว่า "โรหิณี เหตุไรเธอจงไม่มา ?" พระนางโรหิณี. " โรคผิวหนังมีที่สี่ระของหมอมฉัน พระเจ้าข้า. หมอมฉันจะอายด้วยโรคนั้นจึงมีมาได้นะ" พระศาสดา. ก็เธอรู้ไหมว่า "โรคนั้นอาศัยความโกรธของเธอ จึงเกิดขึ้นแล้ว" พระนางโรหิณี. ก็เธอมัวไหมว่า "โรคนี่อาศัยกกรรมอะไรรวมเธอ จึงเกิดขึ้นใช่" ? พระนางโรหิณี. หมอมฉันไม่ทราบ พระเจ้าข้า. พระศาสดา. โรคนั้นอาศัยความโกรธของเธอ จึงเกิดขึ้นแล้ว พระนางโรหิณี. ก็หมอมัวฉันทำกรรมอะไรไว้ ? พระเจ้าข้า.