ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวชอุบาสิกาแก้วน้อยออ่น ๑ ล้านคน
เทพจา. เราเป็นเทพจา สิงอยู่ในเรือนของท่าน.
มหาอุบาสิกา. ในกาลก่อนนี้นี้ ท่านมีใจให้สักการะแก่เรา เพราะเหตุอะไร ? วันนี้จึงให้.
เทพจา. เรามีใจให้สักการะแก่ท่าน.
มหาอุบาสิกา. เมื่อเป็นเช่นนั้น ท่านให้สักการะแก่ใคร ?
เทพจา. เราให้แก่พระโพธิญาณตรงะ ผู้เป็นบุตรของท่าน.
มหาอุบาสิกา. ตราของเราทำอะไร ?
เทพจา. ในวันนี้ บุตรของท่านอยู่ในพระคันธภูมิเดียวกันกับพระศาสดา แล้วแสดงธรรมแก่พระศาสดา, พระศาสดาทรงดับธรรมแห่งบุตรของท่าน แล้วก็ทรงเลื่อมใส จึงได้ประทานสาธุการ, เพราะเหตุนี้แม่เร่งให้สาธุการแก่พระเดชะนั้น, ก็เพราะรับสาธุการของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงเกิดสาธุการเป็นเสียงเดียวกันไปหมด นับตั้งแต่บุตรของมุจุลเทพกดตามถึงพรหมโลก.
มหาอุบาสิกา. นายก็นสวรอเราแสดงธรรมแก่พระศาสดา หรือพระศาสดาแสดงแก่บุตรของเรา.
เทพจา. มุตรของท่านแสดงธรรมแก่พระศาสดา.
เมื่อเทพจากล่าวอย่างนั้น, ปิติวิรณะ & ประกาศ เกิดนี้แก่บุณฤกา แ่ไปทั่วสรีระทั้งสิ้น. ครั้งนั้น มหาอุบาสิกาในมีความคิดอย่างนี้ว่า " หากว่ามุตรของเรายู่ในพระคันธภูมิเดียวกันกับพระศาสดาแล้วสามารถแสดงธรรมแก่พระศาสดาได้, ก็สามารถให้แสดงธรรมแม่แก่เราได้เหมือนกัน, ในเวลามุตรธถึง เราก็ให้ทำการฟังธรรมกันแล้วฟังธรรมกัน. "
พระโพธิญาณลุลูอรพร & ประกะพระศาสดา
ฝ่ายพระโพธิญาณแหละเมื่อพระศาสดาปะทานสาธุการแล้ว, คิดว่า" เวลานี้ เป็นเวลาสมควรที่จะรำบาญว่าที่พระอุปมานจะไหม" ดังนี้แล้ว จึงจูลอขอพร & ประการะ พระผู้มีพระภาคเจ้า ตั้งแต่การอุปสมบทด้วยคณะสงฆ์มีกุมภุรกรวินัยเป็นที่ ๕ ในชนบททั้งหลายตั้งอยู่ปลายแดนแล้ว อยู่ในล้านนาของพระศาสดา ๒-๓ วันเท่านั้น ทูลลาภพระศาสดาว่า " ข้าพระองค์กลักเยี่ยมพระอุปไซยะ " ได้ออกจากพระเชตุวันวิหาร ไปสำนักพระอุปไซยะโดยลำดับ.