ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวงสรวงสักการะแก้วหนออ่อน 1 ล้านคน
พระราชทานทรงเสด็จเคราะห์หงายให้เจ้ามาตย์รับเป็นอิสถา ทำให้มีโอกาสทำบุญ นาฏภายในดีเป็นบุญ ได้คำแนะนำจากนายช่างแก้วพันภัยจากแมวตัว
มหาอำมาตย์รับเลี้ยงนางกาลา
ครั้งนั้น มหาอำมาตย์ผู้สำเร็จราชกิจทุกอย่างคนหนึ่ง กราบทูลว่า "ข้าพระองค์จักเลี้ยงดูพระธีร ดับพระองค์บาท" ดังนี้ แล้วนางบำเลี้ยงเรือนของตนมอบความเป็นใหญ่มากทุกอย่างให้ แล้ว กล่าวว่า "เจ้าทำบุญชอบใจดีด."
จำเดิมแต่ว่านั้นมานางกาลตังบูรณ์ไว้ที่ประตูทิ้ง 4 ก็ยังไม่ได้ฤกษ์และฤกษ์นัดที่ พิงบำ ร. ของควรเกี่ยวและของรบโภคที่นางกาลจะเตรียมตั้งไว้ที่ประตูเรือน ย้อมเป็นเหมือนวังน้ำใหญ่
พวกกษัตริสนั่นกันในโรงธรรมว่า "ผู้มีอายุในกล่อนพระเถระ 4 รูป ทำความเดือดร้อนให้แก่นางกาลา, นางแม้เป็นผู้อยู่เดือดร้อนอย่างนี้นะ อาศัยพระศาสดา ได้ความดีงามด้วยศรัทธาแล้ว; พระศาสดาได้ทรงทำประตูเรือนของนาง ให้เป็นสถานที่ว่าวเข้าไปของพวกกษัตริอีก, บัดนี้ นางแม้แสงหากกษัตริย์หรือฤกษ์ฤดูก์ทั้งหลายที่นางจะพึงบำรุง ก็ย่อไม่ได้ โอ้! ธรรมดาพระพุทธเจ้าทั้งหลาย มีคุณน่ารักอัศจรรย์จริง."
พระศาสดาเสด็จมาแล้ว ตรัสสมา "ฤกษ์ทั้งหลาย บัดนี้พวกเธอจึงประชุมกันด้วยกวากอะไรหนอ?" เมื่อนึกเหล่านั้น กราบทูลว่า "ด้วยเทอคำนี้นะ." "จิงรสว่า" ก็ฤกษ์ทั้งหลาย ก็กูแกลเหล่านั้นทำความเดือดร้อนแก่นางกาลา มิใช่แต่บัดนี้เท่านั้น, แม้นางกาลก่อนพวกเธอกำแล้วเหมือนกัน; อึ่ง เราใทำให้นางกาลนาทำตามถ้อยคำของเราไว้เช่นในบัดนี้เท่านั้น, ถึงในกล่อนก่อนเราก็ทำแล้วเหมือนกัน" อันพวกกษัตริย์ก็โร่ฟังชื่อความนั้น ทูลรีบอนและจบก็ตรัสพิพฏากวด นี้โดยพิศสาร่ว่า:-
"แมวตัวที่หนึ่งได้หนู และเนื้อในที่ใด, แมวตัวที่ 2 ก็ย่อมที่ในที่นั้น, ตัวที่ 3 และตัวที่ 4 ก็ย่อมที่ในที่นั้น, แมวเหล่านั้นทำลายปล่อยนี้แล้ว (ถึงแก่ความตาย)."
แล้ว ทรงประชุมชาตว่า"ฤกษ์แก่ม 4 รูป (ในบัดนี้) ได้เป็นแมวร ตัวในครั้งนั้น, หนูได้เป็นนางกานา, นายช่างแก้ว คือเรานั้นเอง"ดังนี้แล้ว ตรัสว่า"ฤกษ์ทั้งหลาย แม้ในอีกกาล