ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวชขอบสิกขาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน
สั่งบังคับพวกท่าสว่าง 'พวกเธอจงจับเขาไว้ กลับห้ามพวกท่าสิ่งทั้งหมด แม้ในเวลาที่อํ่มเหงเราได้ทํกรรมที่ควรแก่เรานั้น;
ผิดแล้วสํานึก เป็นคนแก้ไขได้รับรู้ขอขมาทำอโหสิร่วมเวรกรรม
ถ้าเราไม่อภัยให้นางอุตตราออกโทษให้ สิระของเราจะพังแตกออก ๑ เสียง' ดังนี้แล้ว จงหมอบลงแทบเท้าของนางอุตตรานั้น แล้วกล่าวว่า "คุณแม่ ขอคุณแม่งออกโทษให้ฉันเถิด."
นางอุตตรา. คิดนเป็นอดีตที่มีมิด เมื่ออุตตราออกโทษให้ ก็อธิษฐานจองอทโทษ.
นางสิริมา. ข้อนั้นจงอย่าไว้คิด, คิดนจักให้ท่านปูนเศรษฐีของคุณแม่จะอัญเชิญเศียรของคุณแม่โศกให้ด้วย.
นางอุตตรา. ท่านปุนฺณะ เป็นบิดาบังเกิดเกล้าของคุณแม่ในวัฐฺฯ แต่เมื่อบิดาผู้บังเกิดกล้าล้นในวิวิฺฒุ ฎโทษให้ ก็ฉันจึงอธิษฐานอ้อนโทษให้ จึงจงจํานงออกรโทษให้.
นางสิริมา. ก็ใครล่ะ? เป็นบิดาบังเกิดกล้าของคุณแม่ในวัฐฺฯ.
นางอุตตรา. พระสัมมาสัมพุทธเจ้า.
นางสิริมา. คิดนไม่มีความคุ้มครองกับพระองค์.
นางอุตตรา. ฉันจักทำเอง, พรุ่งนี้ พระศาสดาจักทรงพาญิกุษงสิ่งสําคัญที่นั่น; เธอจงถือสำอาการตามแต่จะได้มาที่นี่แหละ แล้วขอให้พระองค์อัดโทษให้.
ทำวิกฤตให้เป็นโอกาสในการสั่งสมบุญกุศล
นางสิริมาก (อธิบายเพิ่มเติม) นางสิริมานั้นรีบว่า "ดีละ คุณแม่" ลูกขึ้นแล้วไปสู่เรือนของตนส่งหญิงบริวาร ๕๐๐ ให้เตรียมของทานนะยะและสุขะยะอย่างรวดเร็วก่อนที่อรามาเรือนของนางอุตตราไม่กล้าจะใส่มาถภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข จึงได้อยู่อีกแล้ว นางอุตตรารับของส่งของทั้งหมดนั้นมาจัดแล้ว.
ในเวลาสร้างกิจก็ นางสิริมาพร้อมด้วยบริวาร หมอของแท้เบื้องพระบรมของพระศาสดา.
ครั้งนั้น พระศาสดาตรัณนางว่า "เจ้ามีความผิดอะไร?"