โครงการบวชอาบาศิกาแก้วหนออ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 6/164

โครงการบวชอาบาศิกาแก้วหนออ่อน ๑ ล้านคน บูรพกรรมของพระนางโรหิณี คำบรรยายของพระนางโรหิณี ลำดับนั้น พระศาสดาทรงนำดีตนิมมา (ตรัสแก่พระนาง) ว่า:- ในอดีตกาล พระอัครมหาสังฆ์ของพระเจ้าพาราณสี ผู้ถวายมาตในหญิงนักฟ้อนของพระราชอังค์หนึ่ง ทรงดำริว่า "เราจักให้ทุกข์แก่หญิงนั้น" แล้วให้ท่านลูกเต้าร่างใหญ่มารับสั่งให้เรียกหญิงนักฟ้อนนั้นมาสำนักงานวอนแล้ว ให้ไปส่งเต้าร่างนั้นนอน ที่ห่มและที่ระหว่างเครื่องใช้มีผู้มุ่งไปคบกันเป็นต้นของหญิงนักฟ้อนนั้น โดยปรารถนาที่จะไม่ทันตัว โปรดงามที่ตัวของนาง รวกะทำความเขียวยินดีเล่น ทันใดนั่นเอง สรีระของหญิงนั้นได้พูดจาเป็นอุทานที่นอนนั้น เมื่อหญิงถูกผืนร่างกายกังเกงกั้นที่นอนนั้น เวนากล้าถึงนักเกิดขึ้นแล้ว พระอัครมหาสังฆ์ในกาลนั้นได้เป็นพระนางโรหิณี พระศาสดารับทรงนำดีตนิมมาแล้วตรัสว่า "โรหิณี กิจกรรมนี้เราทำแล้วในกาลนั้น ก็ความโกรธก็ ความริษยาก็ดี แม้มีประมาณเล็กน้อย ย่อมไม่ควรทำเลย" ดังนี้แล้ว จึงตรัสพระคาถานี้ว่า:- "บุคคลพึงจะความโกรธ สะความอึดอัด, ดำสั่งโอโนทั้งสิ้นได้ ทุกข์ทั้งหลายอย่ามใจไม่ควรต้องบุคคลนั้นผู้ไม่ปองในนามรูป ไม่มีกิเลสเครื่องกลัว." ในลาตบเทศนา ชนเป็นอันมากบรรอธิบายผลทั้งหลายมีโศกปิติผลเป็นดัง แม้พระนางโรหิณี ก็ครองอยู่ในโศกปิติผล สรีระของพระนางได้มีวรรณะคฤดากอคำ ในขณะนั้นเอง พระนางจุติจากอัตภาพนั้นแล้วเกิดในระหว่างเขตแดนของเทพบุตร ๔ องค์ในพวกคฤดิ์ ได้เป็นผู้นำเลื่อมใส ถึงความเป็นผู้ริญงามเลิศ เทพบุตรทั้ง ๔ องค์เห็นนางแล้วเป็นผู้มักความเสน่หา วิ่งกันว่า "นางเกิดภายในแดนของเรา, นางเกิดภายในแดนของเรา," ไปสำนักนกของท้าวสักการธาน ครับทูลว่า "ข้าแต่เทพเจ้า ข้าพระองค์ทั้งสีกาก็ดีขึ้น เพราะอาศัยทิพยจินต์, ขอพระองค์จงวิจฉันอชัชี้ดั้น " ข้าพเจ้าแต่พา แตพอได้ทรงเห็นพระนางก็เป็นผู้เกิดสัตนา ตรรอย่างนี้ว่า "จำเดิมแต่กาลที่พวกท่านเห็นเทพรัตนนี้แล้ว จิตคิดหรือจะเป็นอย่างไร?" ลำดับนั้น เทพบุตรองค์หนึ่งกราบทูลว่า "จิตของข้าพระองค์เกิดขึ้นดูกคลองในคราวสงครามก่อน ไม่อาจจะสงบลงได้เลย." องค์ที่ ๒ จิตของข้าพระองค์ (เกิดขึ้น)เหมือนแม่บุตรจากกฎาอำเป็นไปเรื่อยกันทีเดียว.