โครงการบวชอุบาสกแก้วหน่ออ่อน 1 ล้านคน : หน้า 112/164

โครงการบวชอุบาสกแก้วหน่ออ่อน 1 ล้านคน หรือ ? นาง. อย่างนั้นเจ้าข้า พระเฑาะ จงหลีกไปเสีย นางเทพวิถี จงที่เจ้า ทำแล้ว งงเป็นอันทำแล้ว ตั้งแต่ยังไปเจ้ อย่ามาที่นี่ (อีก) นาง. อย่าให้ฉันฉิบายเสียเลย เจ้าข้า ขอพระผู้เป็นเจ้าจงให้ฉันทำวัตรแก่พระผู้เป็นเจ้า ทำสมบัติของฉันให้นั่นคงเกิด พระเฑาะจงหลีกไปนางเทพวิถี เจ้าขอทำให้รุกพระธรรมกถังหลาย นั่งจับผิด อินวิจิตร พิงกล่าวในอนาคตว่า " ได้ย่านางเทวดาผู้มั่น มาทำวัตรปฏิบัติ เข้าไปถึงน้ำนUse เพื่อพระมหาสีสร่า," แต่ไป ไปเจ้ามาน ที่นี่ จงกลับไปเสีย. นางจึงอ้อมวนช้ำ ๆ อีกว่า "ขอท่านอย่าให้ฉันฉันนายเลยเจ้าข้า" พระเฑาะคิดว่า "นางเทพวิถีไม่มีชื่อฟังด้วยกล่าวของเรา" จึงปรมมือด้วยกล่าวว่า "เจ้าไม่รู้ก ประมาณของเจ้า." นางไม่อาจด่ารออยู่ในนี้ได้ เหาะขึ้นในอากาศ ประครองอัญชลีไฉยนรอให้ (คร่ำครวญอา) ในอากาศว่า" ท่านเจ้าข้า อย่าให้สมบัติฉันได้และจินหายเสียเลย, จงให้พี่ท่าให้มันคงเกิด." การสำรวศิลเป็นหน้าที่ของพระ การขวนขวายทำบุญเป็นภาระของโยม บุญให้คิดสุขในภาพทั้งสอง พระศาสดา ประทับนั่งในพระคันธกุฎิ่นเอง ทรงสัปเสียงนางเทวืดาน่าร้องไห้ ทรงแผ่พระรัศมีอันอบอุ่นไว้ในทิพะนาดนางเทวิดตรัสว่า "เทวิด การทำความสงสารนั้นเกี่ยว เป็นภาระของศาสดาผู้ตรูของเรา แต่การกำหนดว่า "นี่เป็นประโยชน์ของเราแล้วมุ่งจะทำบุญ ย่อมเป็นภาระของผู้มีความต้องการด้วยบุญ , ด้วยว่าการทำบุญเป็นเหตุให้เกิดสุขอย่างเดียว ทั้งในนี้ทั้งในภพหน้า" ดังนี้ เมื่อจะทรงสอนสนับสนุนแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า ๑๐๐