ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวงบูชาสักการะแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน
พระภูมารักษาสัปเกิด
พระศาสดา แม้ทรงทราบอย่า "รรรดั่งนี้แล้ว ในเวลามามเป็นคฤหัส" เพื่อจะเปลื่องเสีย
ซึ่งถ้อยคำของอาณิ จึงรับส่งให้เชิญพระเจ้าโพเสนกเอส คำมหาอานนทิศิ ถือ
ท่านจุลอาณิธิริคะนามวิสาขาชูบาริษา และสุกใหญ่ อื่น ๆ มาแล้ว ทรงบังคับพระอาลิสเท
ว่า "เธอไป, จงชำระกรรมของภิกษุณีสาวนี้ให้หมดจด ในทางกลางบริษัท ๔ "
พระเถระให้ชิญงาม วิสาขามา ตรงพระพิกษ์พระราช แล้วให้สอบสวนอกรธ์นั้น.
นางวิสาขานั้นให้คนล้อมเครื่องล้อมคือมาน ตรวจดูมือ เท้า สะอิ่ และที่สุดแห่งท้องของนาง
ภิญญานั้นภายในมาน แล้วมันเดือนและวันฤๅทราบว่า "นางได้มรรคในเวลาเป็นคฤหัส" จิงบอกความนั่นแก่พระเถระ, ครั้งนั้น พระเถระยังความที่นางเป็นผู้สุทธิ์ ให้กลับขึ้นขึ้นใน
ท่ามกลางบริษัทแล้ว, โดยสมอื่น นางลอดอเนมอ้วนงขภาพมาก ซึ่งมีความปรารถนาตั้งไว้
แทบบ่ามูลของพระพุทธเจ้า ทรงพระนามว่า" ปฏมุตตระ
มีฤมาณหน้าบนเพราะพระราชทรเลี้ยง
ภายหลังวันหนึ่ง พระราชาเสด็จไป ณ ที่ใกล้สำนักของนางภิญญานิทรงสับสนรื่กทวาร จึง
ตรัสถามว่า "นี้เสียงอะไร ?" เมื่ออามาตย์คราบทูลว่า พระเจ้าข้า มุกดของนางภิญญานี่เกิดแล้ว
, นั่นเป็นเสียงของอุตรานิกิ นี้, ทรงนำฤาานั้นไปสู่พระราชเมธีของพระองค์
ได้ประทานให้แก่แม้มุทพังกหลาย ก็ในวันนั้นชื่อ ชนทั้งหลายตั้งชื่อฤาในนั้นว่า " กัลาสป"
เพราะความที่ฤาในนั้น เป็นผู้บ่อนพระราชาทรงให้จริญแล้วด้วยเครื่องบริหารของพระฤามา
จึงรู้ว่า " ฤามากสสป" กรมารนทบดีเด็กในสนามกีฬาแล้ว, เมื่อพวกเด็กกล่าวว่า " พวกเรา
ถูกคนไม่มีแม่ไม่มีพ่อฤู้ดีแล้ว" "องค์เข้าไปเฝ้าพระราชา ซูลามวา" "แต่พระองค์ก็เป็นสมมติ
เทพ พวกเด็กอ่อนว่าหน่อมันว่า "ไม่มีมารา" คำรามคาแห่มอัม
เมื่อพระราชาทรงแสดงหญิงแม่นมั่นหลาย ตรัสว่า " หญิงเหล่านี้เป็นมารดาของเจ้า."
เด็กมีสติปัญญา ไม่อาจหลอกลวง โดยไม่มีเหตุผล
จึงราบูลว่า " มารดาของหมอผมนี้ไม่มีเท่า นี้, อัมารดาของหมอผมนี้มีคนเดียว,
ขอพระองค์ทราบอาจมารดานี้ แก่หมอผมนี้." "พระราชามัจฉราว่า" เราไม่อาจลวงมารนี้
ได้" จิงตรัสว่า " พ่อมาราคงเจ็บเป็นภิกษุณี, เจ้า อันตรามแต่สำนักนากภูมิ"
คำนี้เป็นคำสรรเสริญในพระพุทธคุณ.