โครงการบวชขอสามัคคีกับหนอ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 35/164

โครงการบวชขอสามัคคีกับหนอ่อน ๑ ล้านคน ความไร้เดียงสา ความอ่อนต่อโลก ขาดความฉลาดเฉลียวใจ เมื่ใส่ส่วนญาติจะป้องกันตนเอง จึงต้องตายในที่สุด เมื่อหลวงปรงยาทำลูกครรภ์มีน้อย ลำดับนั้น หญิงหมื่นจึงพูดนางนั้นว่า "ครรภ์ตั้งขึ้นในท้องหล่อนเมื่อใด ขอให้หล่อนบอกแก่ฉันเมื่อนั้น" นางนั้นรับว่า "จะแม้วครรภ์ตั้งแล้ว" ได้ออกแก่หญิงหมื่นนั้น ส่วนหญิงหมื่นนั้นแปลให้ข้าวต้มและข้าวสวยแก่กันนั้นเป็นนิตย์ ภายหลัง นางได้ให้ยาสำหรับทำครรภ์ให้ตก ปุ่มอาหารแก่กันนั้น ครรภ์ก็[d]กว [แท้ง] เมื่อครรภ์ตั้งแล้วเป็นครั้งที่ ๑ นางก็ได้บอกแก่หญิงหมื่นนั้น. แมหญิงหมื่นก็ได้ทำครรภ์ให้ตก ด้วยอายุอย่างนั้นนั่นแหละเป็นครั้งที่ ๒ ลำดับนั้น พวกหญิงที่คุ้นเคยกัน ได้ถามนางนั้นว่า "หญิงร่วมสามีทำอันตรายหล่อนบ้างหรือไม่ ? นางแจ้งความนั้นแล้ว ถูกหญิงเหล่านั้นกล่าวว่า "หญิงอึดพลาดเหตุไรรหล่อนจึงได้ทาอย่างนั้นหรือ ? หญิงหมื่นนี้ ได้ประกอบสำหรับทำครรภ์ให้ตกให้แก่หล่อน เพราะกลัวหล่อนจะเป็นใหญ๋ เพราะฉะนั้น ครรภ์ของหล่อนจึงตก หล่อนอย่าได้กังวลนี้" ในครั้งที่ ๓ นางจึงมิได้บอก. ต่อมา [ฝ่าย]หญิงหมื่นเห็นท้องของนางนั้น แล้วจึงกล่าวว่า "เหตุไรร ? เหตุไร ? หล่อนจึงไม่บอกความที่ครรภ์ตั้งแท้ฉัน" เมื่อบ่นั้นกล่าวว่า "หล่อนนำฉันมาแล้วทำครรภ์ให้ตกไปเสียถึง ๒ ครั้งแล้ว , ฉันจะบอกแก่หล่อนทำไม ?" จึงคิดว่า "บดีนี้เราฉายายแล้ว" คอยแลคูความประมาณของนางกุมาริกานั้นอยู่, เมื่ครรภ์แก่เต็มที่แล้ว, จึงได้ช่อง ได้ประกอบให้แล้วครรภ์ไม่อาจตก เพราะครรภ์แม่ จึงนอนขวาง [วาร], เวทนากล้าแข็งขึ้น. นางถึงความสิ้นชีวิต. จิตผูกพยาบาทก่อนตาย ผูกรักกันไปหลายชาติเกมีย่น้อย เป็นแม่มวา – แม่เนื้อ – นางยักษ์นิษ (บริจารท้าวเวสสุวรรณ) เมียหลวง เป็นแม่ไก่ – แม่เสือเหลือง – กุลิฎา เมืองสวัสดี นางตั้งความปรารถนาว่า "เราภูกมันให้จนทายแล้ว, มันเองนำเรามา ทำทรงให้ฉันหายถึง ๓ คนแล้ว, บัดนี้ เราเองจะฉายาย, บัดนี้ เราดูกิจนอกใช้ร่างนี้ พึ่งก็เป็นนางยักษ์นิษ อาเกียวิกิทารกของมันเกิด" ดังนี้แล้ว ตายไปเกิดเป็นแม่มวาในเรือนนั่นเอง. ฝ่ายสาม จับหญิงหมื่นแล้ว