ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวชขามสีกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน
๑) เรื่องนางกสิณโคตม์[๓๓]
ข้อความเบื้องต้น
พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวันอารามกสิณโคตม์ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า" โอ ช วสฺุธิ ชิวา" เป็นต้น.
友Friendsสัมมาทภูติ เชื่อเรื่องบุญ จึงช่วยแนะนำให้
ทรัพย์ของเศรฐฐกิจกลายเป็นถ่าน
ได้ยินว่า ทรัพย์ ๔๐ โกฏิ ในเรือนของเศรฐฐีคนหนึ่ง ในกรุงสาวัตถี ได้กลายเป็นถ่านหมด ตั้งอยู่ เศรฐฐีเห็นเหตุุนั้นเกิดความเศร้าโศกจึงห้ามอาหารเสีย นอนอยู่บนเดียวยา สายผู้หนึ่งของเศรฐฐีนี้นามว่า"เหตุไร" จึงสร้างโศกา? เพื่อน" ฟีความเป็นไปนั่นแล้ว กล่าวว่า
"อย่าเศร้าโศกเลยเพื่อน, ฉันทราบเวทนาอย่างหนึ่ง, จงทำบาปนั้นเถิด."
เศรฐฐี ทำอย่างไรเล่า? เพื่อน.
สายเพื่อน ท่านจงไปเสื้อคัมภีร์ที่ตลาดของตน ทำกันให้เป็นกองไว้ จงนั่งเหมือนจะขาย, บรรดามนุษย์ที่มาแล้ว ๆ คนเหล่าใดดูอย่างนี้ว่า ชนที่เหลือ ขายผ้า น้ำมัน น้ำผึ้ง และน้ำอ้อยเป็นต้น ส่วนท่านนั่งขายท่านนายาน,'ท่านพูดพูดกับคนเหล่านั้นว่า "เราไม่ขายของ ๆ ท่านจักทำอะไร?"
ส่วนผู้ใดพูดกับท่านอย่างนี้ว่า ชนที่เหลือ ขายผ้าน้ำมัน น้ำผึ้ง และน้ำอ้อยเป็นต้น, ส่วนท่านนั่งขายเงินและทอง,' ท่านพูดพูดกับผู้ซึ่งว่า "เงินและทองที่ไหน?" ก็เมื่อเธอพูดว่า
'จงนำเงินทองนั้นมาห่อน, แล้วรับตัวมือทั้งสอง ของที่นำให้ในมือของท่านอย่างนี้ จักกลายเป็นเงินและทอง; ก็ผู้ม้าคนนี้เป็นหญิงรุ่นสาว, ท่านจงนามมาเพื่อบุตรในเรือนของท่าน มอบทรัพย์ ๔๐ โกฏิให้แทน งั้นใช้สอยเงินทองที่นามให้, ถ้าเป็นเด็กชาย, ท่านพึงให้คิดผู้เจริญวัยแล้วในเรือนของท่านแก่เขา แล้วมอบทรัพย์ ๔๐ โกฏิให้แทนจะใช้สอยทรัพย์ที่เขาให้.
เศรฐฐีนนกล่าวว่า" อุบาย" จงทำฉันให้กองไว้ในร้านของตน นั่งทำเหมือนจะขาย. คนเหล่าใดพูดคเศรฐฐึนอย่างนี้ว่า" ชนที่เหลือทั้งหลาย ขายผ้า น้ำมัน น้ำผึ้ง และน้ำอ้อยเป็นต้น, ท่านนั่งขายก่อน" ก็ให้คำตอบแก่คนเหล่านั้นว่า "ฉัน ไม่ขายของ ๆ ฉันจักทำอย่างไร?"
คนหมดบุญบูรีทรัพย์ก็กลายเป็นถ่าน คนมีบุญจับอะไร ก็เป็นทอง ที่เรียกว่า คนมีโชค(บุญ)หยิบจับอะไร ก็เป็นเงินเป็นทอง (ทำอะไรก็สำเร็จ)