โครงการบวชอบสักแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 132/164

โครงการบวชอบสักแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน ๒๕ เรื่องอัคโภภาวะทราวพระมหาเจษฎาบาล ข้อความเบื้องต้น พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระว procession ทรงปรารภอัคโภภาวะทราวอภมณี ตรัสพระ ธรรมเทคนิว่า"อภโภ" เป็นต้น. นางธนิษญาชื่นถูกก่ำ ความผิดชอบว่า นางพรหมดีชอบบัญชีบชาญ์ ของการทราวพระมหาเจษฎาบาลผู้นิสายของอัคโภภาวะ ได้เป็นโสตบัณฑิตแล้ว นางงามก็ได้ใส่ พลาคดี เปงจุตุนิว่า" นิโม ตสส ภาวโต โถ โต โถ สมุทสมุพุทผุษ" คำว่าอม ถนัดในเวลาที่อัคโภภาวะ นางพลาคแล้วปล่อยอุทานอย่างนันนั้นนันเน้นนั่นเอง เสียงอันดัง. พรหมณโกรธแล้ว กล่าวว่า" หญิงถ้อยนี่ พลาคแล้วในที่สุดที่หนึ่ง ยอมกล่าวสรรเสริญ พระสมณะหัวโล้นนั้นอย่างนี้ทุกที" ดังนี้แล้ว กล่าวว่า"หญิงถ้อย นับนี้จ๋า" ไปยกภาวะต่อ ศาสดานั้นของเจ้า." ลำดับนั้น นางจิงก็กำว่าอัคโภภาวะนันนี้ว่า" จงไปเลิกพราหมณ์กันดื่นแล้วนั้นนันเน้นนั่นเอง ด้วยเสียง อันดัง. พราหมณิโกรธแล้ว กล่าวว่า" หญิงถ้อยนี้ พลาคแล้วในที่สุดที่หนึ่ง ยอมกล่าวสรรเสริญ พระสมณะหัวโล้นนั้นอย่างนี้ทุกที" ดังนี้แล้ว กล่าวว่า" หญิงถ้อย บัดนี้ข้าขึ้นไปอยากต่อ ศาสดานั่นเอง." ลำดับนั้น นางจิงก็ว่าอัคโภภาวะนันนั้นว่า" จงไปดิบพราหมณ์กันดื่นแล้ว ดื่นไม่เห็นบุคคลผู้อื่นกวา ทะต่อพระผู้พระภาคเจ้านั้นได้: เออ ก็ครั้นไปแล้ว จงลุกลามปัญหาการพระผู้พระภาคเจ้านั้น." เขาไปสำนักพระศาสดา ไม่ถวบ่งบคสถานเลย ยืนอยู่ ณ ส่วนข้างนึงแล้ว, เมื่อจะลุกถามปัญหา จิงกล่าวตำกนี้ว่า:- " บุคคลม่าอะไรได้ส จงอยู่เป็นสุข, ม่าอะไร ได้ส จงไม่เศร้าโศก, ข้าแต่พระโคดม พระองค์ อวยพรปิชงการำธรรมอะไรซึ่งเป็นธรรมอ้น เอก." ลำดับนั้น พระศาสดาเมื่อทรงปรยากรณ์ปัญหาแก่เท่า จิงรัศพระคาดนี้ว่า:- " บุคคลผ่าوجความโกรธได้แล้ว จงอยู่เป็นสุข. ฯ ความโกรธได้แล้วจงไม่เศร้าโศก, พรหมณ พระอริยเจ้าทั้งหลาย ย่อมสรรเสริญการำความโกรธ อันมีรากเป็นพยิ ม่อดหวาน, เพราะบุคคลนั้นม่า ความโกรธนั้นได้แล้ว ช่อมไม่เศร้าโศก."