โครงการบวชขอทานสีกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 134/164

โครงการบวชขอทานสีกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน ๒) เรื่องนางปุณณาภิสี (๑๙๘) ข้อความเบื้องต้น พระศาสนม์อภัยพระเวสออยู่แห่งเขาคิชฌกูฏ ทรงปรารภาเศรษฐกิจรุ่งเรือง นางปุณณา ตรีสะพระธรรมเทนีนี่ว่า " สถวายมานาน" เป็นต้น. นางปุณณาถวายขนมรำแก่พระพุทธเจ้า ดังได้ดับมา ในวันหนึ่ง เศรษฐีได้ไหว้วานขอเป็นข้าวมาก่อนนางปุณณานั้น เพื่อ ประโยชน์แก่ฉ่อ นางตามประทีปไปกลางคืนซ้อนข้าวเปลือกอยู่ มีตัวฉ่อมด้วยเหงื่อ จึงไป ยืนตกกลมอยู่ ณ ภายนอกเพื่อความพักผ่อน ในสมัยนั้น พระทัพพมิลญัตตรเป็นผู้จุดแจงสนะเพื่อกิ้งทั้งหลาย ท่านยังมืือให้ ส่วนเพื่อกิ้งทั้งหลายผู้พธรรมแล้วไปส่งสนานของตน ๆ นิรมิติก็พู่วทั้งหลายอยู่บนหน้า ๆ เพื่อประโยชน์แก่การแสดงทาง. นางปุณณา เห็นก็ยืนกิ้งทั้งหลายผู้เที่ยวไปบนนา ด้วยแสง สว่างนั้น จึงคิดว่า " เราถูกทุกข์ของตัวเบียดเบียน จึงไม่เข้าใจ มูงกว่าจะไม่เข้าใจ เหตุไร ท่านผู้เจริญทั้งหลาย " จึงไม่กลับ ?ดังนี้แล้ว ก็ทำความเข้าใจเองว่า " ความไม่ผาสุก ขันมีเกิ้งกุงเทพรูป หรือปุ้าเหตุเหตุเพราะระ - จักมิใช่เท่านั้นเป็นแน่" แต่เตตรุตรี จึงโอบราบซูบ่าน' ให้ชุมแล้ว ทำมนบดนฝ่ามือ ปึงก็ถ่านไฟลิง ห่อไว้ในเทพ คิดว่า" จักกินขนมที่ทางไปสู่นำ จึง ถือมือเดินบ่ายหน้า" ไปยังท่าน้ำ.แม้พระศาสดา ก็เสด็จดำเนินไปนั่นเหมือนกัน เพื่อเข้าบ้าน. นางเห็นพระศาสดาแล้ว คิดว่า " ในวันอื่น ๆ ถึงเมื่อเราพบพระศาสดา, ไทธรรมของเราไม่มี, เมื่อไทยธรรมมิ เราก็ไม่พบพระศาสดา; ก็บนนี้ไทยธรรมของเราดำ, ทั้งพระศาสดาก็ปรากฏ เฉพาะหน้า. ถ้าพระองค์ไม่ทรงคิดว่า " ทานของเราเศร้าหมองหรือประณีต แล้วพรึงไปซึ่ร เราพึงถวายขนมนี้" ดังนี้แล้ว จึงงามเมื่อไว้น ส่วนบางส่วนบงพระศาสดา กรรมบุตลว่า " ขอพระองค์จงรับทานอันศรีทรงนี้ ทำการสละเหตุแห่งอุ่นมอจันเกิด พระเจ้าข้า. "พระศาสดา ทอดพระเนตรดูพระอานนท์แล้ว ทรงอ้อมพระราชถ ถ่ายไว้ อันพระอานนท์เถระนำออกถวาย รับขนม. แม่นางปุณณาฯวางขนมนั้นลงในบาตรของ พระศาสดาแล้ว ถวายบงคนด้วยบูญาจางประดิษฐ์ กรกบุตลว่า " ขอตรรามที่พระองค์ทรงเห็น แล้วนี้แหละจะจบเรื่องแก่หมอมนั้นคือ พระเจ้าข้า," พระศาสดา ประทับอยู่บนั้นแหละ ได้ทรง กระทำอุปโมทนาทว่า " จำสำเร็จอย่างนั้น. "