โครงการบวชขุบาลลึกแก้วหน่อยอ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 18/164

โครงการบวชขุบาลลึกแก้วหน่อยอ่อน ๑ ล้านคน นางเห็นแม่น้ำจ virtues ต้มเปียมด้วยน้ำมันประมาณเพียงหัวเผา มีประมาณเพียงนม เพราะฝนตกตลอดคืนยังรุ่ง ไม่อาจจน่าน้ำพร้อมด้วยการก ๒ คนได้ เพราะตอนมีความร้อน จึงพักบุตรคนใหญ่ไว้ในนี้อุ้มบุตรคนเล็กของข้า ไปฝังโน้น ลาดติงไว้ในอุ้มตารอนแล้ว คิดว่า "จ้างไปที่อยู่ของอุ้มรอน" ไม่อาจจะบุตรอ่อนให้ได้กลับแลดูแล้ว เล่าๆ เดินไป ครั้งในเวลาที่นางถึงกลางแม่น้ำเหยียดตัวที่เห็นเด็กนั้น จึงโฉบลงมาจากอากาศ ด้วยสำคัญว่า "เป็นชั้นเนื้อ" "นางเห็นมันโฉบลงเพื่อความตรบุตร จึงยกมือทั้งสองขึ้น ร้องเสียงดัง ๓ ครั้งว่า 'สุข' เหี่ยวไม่ได้นเสียงนั้นเลยเพราะไกลกัน จึงเนื่องดีบนขึ้นสู่หวาไปแล้ว แม้บุตรผู้คนอยู่ฟังนี้เห็นมาราคามือทั้งสองขึ้น ร้องเสียงดังที่น้ำกลางแม่น้ำ จึงกรโคดในแม่น้ำโดยเร็วด้วยสำคัญว่า" มารคเรียกรา "... เหี่ยวเฉียวบุตรอ่อนของนางไป บุตรคนโคถูกน้ำพัดไปด้วยประการฉะนี้. นางทราบว่ามารดับดิอตายอีก นางเดินร้องไห้รำพันว่า "บุตรของเราคนหนึ่งถูกเหี่ยวเฉียวไป,คนหนึ่งถูกน้ำพัดไป, สามก็ตายเสียในที่เปลี่ย," พบบุตรผู้หนึ่งเดินมาแต่กรงสาวดี จึงถามว่า "พ่อ ท่านอยู่ที่ไหน?" บรุษ ฉันอยู่ในกรงสาวดีแม่. ดิวเดรานี. ครูลู๋ส่อโน่นเห็นบนนี้ใกล้ถนนโน่นในกรงสาวดีมีอยู่, ทราบไหม? พ่อ. บรุษ ฉันทราบแม่, แต่ถามถึงกรงนั้นเลย; ถ่านรู้จักกรงอื่น ก็ถามถามเกิด. ดิเดครยู. กรรูด้วยกรงอันของฉันไม่มี, ฉันถามถึงกรงนั้นเท่านั้นแหละ พ่อ. บรุษ แม่ ฉันบอกไม่ควร. ดิเดครยู. บอกนั้นเกิด พ่อ. บรุษ วันนี้แม่เห็นฝนตกคืนยังรุ่งไหม? ดิเดครยู. ฉันเห็น พ่อ, ฝนนั้นตกคืนยังรุ่งเพื่อฉันเท่านั้นไม่ตกเพื่ออื่นอื่น,แต่ฉันจับออกเหตุฝนตกนี้จนแก่ท่านภายหลัง,โปรดบอกความเป็นไปในเรือนเศรษฐีนี้ก่อนฉันก่อน. บรุษ แม่ วันนี้ ในกลางคืน เรืออลัมบับคนแม่ง ๙ คือเศรษฐี ๑ ภรรยเศรษฐี ๑ บุตรเศรษฐี ๑ คนทั้ง ๙ นั้นถูกผนังเทคะตอบเดียวกัน, แม่ยูเผ ควันนั้นยังปรากฏอยู่. ในขณะนั้น นางไม่รู้สึกถึงที่นั่งจงให้ลูก จึงความเป็นคนวิกลจริตดีขึ้นและร้องไห้รำพันเพื่อเผชิญไปว่า:- "บุตร ๒ คน ตายเสียแล้ว, สามของเรา" ดีตามเสียที่ทางเปลี่ย, มารดาบิดาและพี่ชายถูกเผา