โครงการบวชขอญาสิการะแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 97/164

โครงการบวชขอญาสิการะแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน แต่ดูคอเศรษฐีนี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ เพราะฉะนั้น อนาศนิคทเศรษฐีจึงบูลความนุ่นแต่พระศสาดารงเห็นปุญษะของอาคเศรษฐีแล้วรอญญุติเห็นว่า รบุญญาแล้วรับคำของอาคเศรษฐีนี้น คำขณวน (แต่งงาน) แล้ว ทำสรภะเป็นอันมากเหมือนอย่างชัญเศรษฐีที่ให้นังวิชากุมภะเป็นพุทธแล้วส่งไปนะ เรียนางสุภาทามแล้วให้โอวาท ๑๐ ข้อ เป็นต้นว่า “แม่ธรรมดาสสตรีผู้อยู่ในตระกูลพ่อค้า ไม่ควรนำไฟออกไปภายนอก” โดยนิททที่บุณย์เศรษฐีให้แก่บังวิชานั่นแล เมื่อจะส่งใบอภิคภูมิ ก็ คนให้เป็นผู้รับว่า “ถ้าโทษของธิดาพ่าจักใส่ในที่นี้ไปแล้ว” พวกนี้ท่านต้องชำระ” ในวันนั้นเป็นที่ส่งดีนไป ถวมมหานาเกิก็สูง มีพระพุทธเจ้เป็นประมุขแล้ว ส่งก็ได้นั้นเป็นอันมาก ประหนึ่งจะแสดงความเจริญแห่งผลฤทธิ์ทั้งหลาย อนิธิททำไว้แล้วในพวกก่อนให้ปรากฏข่าวในโลก ในเวลานั้นถึงอาคนโดยสำดับ มหาชนพร้อมกับตระกูลพ่อผ้า ได้ทำการตุรรับ ฝ่ายนางจุฬาภาทนั่นแสดงคนแก่ชาวนครทั้งสิ้น เหมือนนางวิสาขาเพื่อทำสิริสมบัติของคนให้ปรากฎ ยืนอยู่หรงเข้าไปรับครอ รับเครื่องบรรจารา ที่ชาวนครส่งมาแล้ว ส่งไป [ตอบแทน] แก่ชนเหล่านี้ ด้วยสามารถแห่งอุตตามสมควร ได้ทำชาวนครทั้งสิ้นให้น้องเป็นอันเดียวกับตัวของตน การวางตัว, การปฏิสนธิที่ดีต่อสาธารณชน ในตระกูลใหญ่ย่อมได้รับการยอมรับ ----------------------------------- พ่อผัวให้นางจุฬาภาทไหว้รับปล่อย ก็ในวันมงคลเป็นต้น พ่อผัวอางาม เมื่อจะทำสรภาด่าแก่วิชาปล่อย ส่งใปล้วยว่ากว่า "นางจงมาไว้พระสมะหลายของพวกเรา "นางไม่อาจจะดูนิปล่อยทั้งหลาย เพราะละอายไม่ปราณะนะไป พ่อผัวนั้น แจ้ง (อ่าว) ไปบ่อย ๆ ถูกนางห้ามแล้ว จึงโกรธพัวว่า "พวกเธอขับไม่มันไปเสีย" นางคิดว่า "พ่อผัวไม่อาจจะโทษแก้เราฟังเพราะเหตุไม่สมควรได้" ให้คนเรียกกุมภา มาแล้ว บอกความนั้น กุมภาเหล่านั้น ทราบความทำงานไม่มีโทษ จึงให้เศรษฐียิ่นอมแล้ว เขาบอกแก่กุรยว่า "ลูกละก็นไม่หวังพระสมะทั้งหลายของเรา ด้วยข้าใจว่า "เป็นผู้ไม่มีความฉอ" ภรรยาเศรษฐีนี้ คิดว่า "พวกสมะของลูกสะใภ้เป็นเช่นไรหนออา ? นางสราริสุภะเสนาะเหล่านั่นเหลือเกิน" ให้คนเรียกนางมาแล้ว พูดว่า:- "พวกพระสมะของเจ้าเป็นเช่นไร ?"