โครงการบูชาอาลัยแก้วน้ำอ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 43/164

โครงการบูชาอาลัยแก้วน้ำอ่อน ๑ ล้านคน พระอธิษฐานอ้อมโปรดผู้มีศรัทธาก่อน ผู้ขวนขวายในบุญต้องรู้จักสังเกต ำดับนั้น พระเณรได้มาจากธารและผ้ารองน้ำอาให้เขาเกิดว่า "พระเณรจักมีความต้องการด้วยน้ำค้าง" จึงถือเอามาตรและผ้ารองน้ำแล้ว ได้รองน้ำดื่มถวาย. พระเณรคิดว่า "นายปุ่นนะนี่ อยู่เรือนหลังท้ายของชั้นอี๋ ถ้าเราถูกไปส่งประตูเรือนของเขา, รรรรของนายปุ่นนะนี้ก็ได้เห็นเรา, เราจำต้องอยู่ในที่นี่แหละ ขนกว่ารรรายของเขาจักเดินทางนำดามาให้เขา." พระเณรได้เวลาทำลงไปล่วงไปเล็กน้อย ณ นั้นเอง ทรงความที่รรรายของนายปุ่นนะนั้นขึ้นสูเชียงแล้ว จึงเดินมุ่งหน้ามาในพระนคร. รรรรนายปุ่นนะ ถวายดอกแกะพระเณร มีศรัทธา มีไทยธรรม มีเนื้อบุญ ให้รับทำบุญ นางพบพระเณรในระหว่างทางแล้ว คิดว่า"บางคราว เมื่อมีไทยธรรม, เรายังไม่พบพระเณีบผู้เป็นเจ้า," นางวางถาชนะใส่ดาดแล้ว ไหวพระเณรด้วยบุญอาจประดิษฐ์อันแล้ว กล่าวว่า "ท่านผู้กริน ขอพระเณรเป็นเจ้าอย่างอีกว่า วัดนี้ ศราหมองหรือเปล่าประดิษฐ์ จงทำความสงเคราะห์แก่ทาสของพระเณรในเจต" พระเณรน้อมมาตรเข้าไป เมื่อมาถึงเอามืออังหนึ่งรองชานะ อีกข้างหนึ่งวายภัณฑ์อยู่, เมื่ออายไปได้ครึ่งหนึ่ง จึงเอามือปิดมาตรด้วยพูดว่า"พอแล้ว." นางกล่าวว่า' พระคุณเจ้า ส่วนเพียงส่วนเดียว ดินไม่อาจทำให้เป็นสองส่วนได้, พระผู้เป็นเจ้าไม่ต้องทำความสงเคราะห์แก่ทาสของพระเณรในโลกนี้ จงทำความสงเคราะห์ในปฐพีโลกเกิด, ดินจินจะประสงค์จะถวายให้หล่อเหลือเลย' ดังนี้แล้ว ก็ได้โล่กทั้งหมดในมาตรของพระเณรแล้วทำความปรารถนาว่า" คิดนี้พึงเป็นผู้มีส่วนแห่งธรรมที่พระผู้เป็นเจ้าเห็นแล้วนั่นแหละ." พระเณรกล่าวว่า "จงสำเร็จอย่างนั้นเกิด" ยืนอยู่นั่นแหละ ทำอุโมทนาแล้ว ได้บังทำภิกิจ ณ ที่สะดวกด้วยนั่นเอง.