ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวซฺชําสิกาแก้วหนอ่อน ๑ ล้านคน
ตายเสียในปัจฉิมวัยมีกี่มีเหมือนน้ำที่เรานำลงครั้งที่ ๑ ไหลไปกะแม่กว่านั้น."
พระศาสดาวทัยในพระคันธภูมิ ทรงแผ่พระรัศมีไปรเป็นดังประกายรัศมีเฉียงหน้า ของนาง ตรั้วว่า "ปฏิอาจาร ข้อนันอย่างนั้น, ด้วยความเป็นอยู่วันเดียวดี ขณะเดียวดี ดี ของ ผู้เห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อมแห่งปัญจ์ขันธ์นำัส ประเสริฐว่า ความเป็นอยู่๑๐๐ ปี ของผู้ไม่เห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อมแห่งปัญจ์ขันธ์" ดังนี้แล้ว เมื่ออะทรงสี่บูรณสมธิแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า:-
๑๒. โย ว สุตสฺส ติรง อุปสฺสุ อุปทูพุทธพยํ
เอกาห ชีวิต เลยโย ปุสูตฺโภ อุทพุพยนํ
"ก็ผู้ใด ไม่เห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อมอยู่ พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี, ความเป็นอยู่วันเดียว ของ ผู้เห็นความเกิดและความเสื่อม ประเสริฐกว่า ความเป็นอยู่ของผู้นั้น."
ในากาลนบเทศนา นางปฏาจารา บรรธุรสพระอรหัตพร้อมด้วยปฏิสํกําทํพหลาย ดังนี้แล. เรื่องนางปฏาจารา จบ.
ปฏิสํกําญ ๔
๑.อัตปฏิสมฺมิทปฏิสมฺมิทาปฺยา
๒.ถุมปฏิสมฺมิทปฏิสมฺมิทาปฺยา
๓.นิุตตติปฏิสมฺมิทปฏิสมฺมิทาปฺยา
๔.ปฏิภาณปฏิสมฺมิทปฏิสมฺมิทาปฺยา