ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบรรจุภาสิกแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน
โภชนาทานด์นี้บริบูรณ์แล้ว ความคำรของ
เราว่า เมื่อไรเราถูกถวายผ้ากาสิกสิทธิ์ผ้าป่าไม้
และผ้ไทยเป็นจิวาท วันนี้บริบูรณ์แล้ว
ความคำรของเรา เมื่อไร เราจักถวายเนใส
เนยข้น น้ำผึ้ง น้ำมัน และน้ำอะอ เป็นเกษษทาน’
ดังนี้บริบูรณ์แล้ว”
ภูมิทับหลาย ได้ยินเสียงของนางแล้ว กราบไหว้แด่พระศาสดา " พระเจ้า ชื่อการขับ
ร้องของนางวิสาขา พวกข้าพระองค์ไม่เคยเห็นในกาลนาน ประมาณเท่านี้ วันนี้นางอัญบุตรและ
หลานแวดล้อมแล้วขับเพลงเดินเวียนรอบปราสาท ดั่งของนางกำนัลหรือหนองแค หรือางเสีย
บริสุทธิ์แล้ว" พระศาสดาตรัสว่า "ภิญญาทั้งหลาย ธิดาของเราขับเพลงไม่ แต่ด้วยความสง่
ส่วนตัวของเธอเต็มเปี่ยมแล้ว เธอได้ว่า ความปรารถนาที่เร่งดังไว้ถึงที่สุดแล้ว จึงเดินเปล่ง
อุทาน, "เมื่อภิญญันทหลาย กราบไหว้ดุจว่า" ถึงนั่งตั้งความปรารถนาวิมอิเมื่อไร พระเจ้าข้า,"
จินตรว่า " จักฟังหรือภิญญาทั้งหลาย," เมื่อภิญญาเหล่านั้น กราบไหว้ลูก" จักฟัง พระเจ้าข้า," จึงทรง
นำออกนิทานมา (ตรัสถึงต่อไปนี้):-
ตั้งความปรารถนาเป็นยอดอุปฌาย์ก กับพระปฏุมตะพุทธเจ้า...
ถวายภัตาหารกับภิญญาแสนรูป ตลอด 7 วัน และกับพระสัปพุทธเจ้า
บูรพประวัติของนางวิสาขา
ภิญญา ทั้งหลาย ในที่สุดแสนกับแต่ไหนไป พระพุทธเจ้า พระนามว่าปฏุมตะ ทรงอุปถัมภ์แล้ว
ในโลก พระองค์ได้มีพระชนมายุแสนปี มีภิญญาขีดสนผสนหนึ่งเป็นบริวาร นครชื่อหังสวดี,
พระชนกเป็นพระราชานามว่า สุนันทะ พระชนนีเป็นพระเทวี นามว่า สุขตา
อุปสิก็เป็นยอดอุปถัมภ์ของพระศาสดาองค์นี้ลูกอาพร ๙ ประการแล้ว ตั้งอยู่ในฐานะ
ดังมรรคา บำรุงพระศาสดาด้วยปัจจัย ๕ ย่อมไปสู่ที่บำรุงทั้งเข็นและเช่า หญิงสาวหลายคนของ
อุปสิกก็เป็นอชิมิเต็ย หญิงนั้น เห็นอุปสิกาน้า พูดกับพระศาสนา
ด้วยความคุ้นเคย และเห็นความเป็นผู้สำนึกนามภักพระศาสดา คิดว่า "เธอทำกรรมอะไรหนอและ
จึงเป็นผู้สำนึกนามกับพระพุทธเจ้าทั้งหลายอย่างนี้?" ดังนี้แล้ว จึงนึกถามพระศาสดาว่า
"พระเจ้าข้า หญิงนี้เป็นอะไระแค่พระองค์?"
พระศาสดา เป็นเลิศแห่งหญิงผู้ปฏิบัติภิกเอง.