โครงการบวงสรวงสักการะแก้วหน้าด่าน ๑ ล้านคน : หน้า 88/164

โครงการบวงสรวงสักการะแก้วหน้าด่าน ๑ ล้านคน เราจับช้างนั้นอย่างไรหนอเธอ?" จึงคิดว่า" ถ้าจับช้างนั้นอย่างมั่นคง ช้างนั้นจะพิฆาตหาย"ดังนี้แล้ว จึงเอานิ่ง ๒ นิ้ว จับงวงแล้วพลักไป ช่างไม่อาจรั้งตัวอยู่ได้ ได้ชวน ลำลงที่พระลานหลวงแล้ว มหาชนได้ให้สถากร. นางพร้อมกับบริวารได้กลั่นเรือนโดยสาวัลคดีแล้ว นอกจากมีลูกหลานมากแล้วลูกหลานยังไม่มีโรค และอายุยืน ชาวเมืองเชิญให้มาร่วมงาน นางวิศาขาจะสมเครื่องมหาดประสารณ์ นางวิศาขามีเครื่องระดับไว้ทหาร ก็โดยสนั้งนั้นแปลว่า นางวิศาขามีมารดามีบุญราม ทุ่งหลานมาก มีบุญหาโรคามีได้ สมดั่งกันว่า เป็นมงคลอย่างยิ่ง ในฐานะสตรีดี. บรรดาบุตรหลานดังพัน มีจำนวนเท่านั้นแม้นคนหนึ่ง ที่ซื่อว่า ถึงความตายในระหว่างนี้ได้แล้ว ในนางมหรสพที่เป็นมงคล ชาวกรุงสาวบดี ย่อมอัญเชิญนางวิศาขาให้บริโภคก่อน ต่อมาในวันมหรสพวันที่หนึ่ง เมื่อมหาชนแต่งตัวไว้บริหารเพื่อฟังธรรม แม่นางวิศาขา บริโภคใน ที่ที่เขาเชิญแล้ว ก็แต่งเครื่องมหาดประสารณ์ ไปบริโภคด้วยมหาชน ได้เลื่องเครื่องอาถรให้แก่หญิงคนใช้ไว้ ที่พระธรรมสากกฎารักษาเอาคำนี้ว่า ‘ก็โดยสนั้งนั้นแปลว่า ในฐานะสตรีดี มีมารรมะทศพ, มนุษย์ทั้งหลายแต่งตัวแล้วไปวัด. แม้นางวิศาขามีมารดา ก็แต่งตัวไปบริหาร ครั้งนั้น แถลงนางวิศาขามีมารดา เปลี่ยนเครื่องประดับ ผูกให้ยังน่อที่นางมแล้วได้(ส่ง)ให้หญิงคนใช้ว่า ‘นี้แหละนม เจ้ารับห่อนี้ไว้.” ได้ยินว่า นางวิศาขานั้น เมือกำลังเดินไปการ คำว่า” การที่เราสวมเครื่องประดับมีค่ามาก เห็นปนนี้ไว้บนศีรษะ แล้วระดับเครื่ององค์ในหลังเท้า เข้าไปสู่วิหาร ไม่ควร” จึงปล่อยเครื่องประดับนั่นออกหาไว้ แล้วใส่งามในมือหญิงคนใช้ ผรุงกำลังเท่าช้าง ๕ เชือก ผู้เกิดด้วยบุญของตนเหมือนกัน. หญิงคนใช้นันเดียว ย่อมอาจรับเครื่องประดับมหาดาราประสารัญนั้นได้, เพราะเหตุนี้ นางวิศาขา จึงกล่าวกะหญิงคนใช้นั้นว่า “แม่ จงรับเครื่องประดับนี้ไว้, ฉันจะแสดงมันในเวลากลับจากสำนักของพระศาสดา. ถึงนางวิศาขา ครับให้เครื่องประดับมหาดาราประสารันนั้นแล้ว จึงสวมเครื่องประดับเช่นบุญกะ ได้เข้าไปฝาพระศาสดา สดับธรรมแล้ว. ในที่สุดกุการฉบับธรรม นางถวายบังคมพระผู้นำภาคเจ้าจากอาสนะหลากไปแล้ว ฝ่ายหญิงคนใช้นั้นของนางลืมเครื่องประดับนั้นแล้ว ก็เมื่อบริษัทฟังธรรมหลีกไปแล้ว, ถ้าโครสิ่งของอะไรไว้ พระอานนทะเผลอเก็บงำของนั้น. เพราะเหตุนี้ในวันนั้น ท่านเห็นเครื่องมหาดประสารั้นแล้ว จึงสวมเครื่องประดับเช่นบุญกะ