ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวชอุบาสกแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน
๑๙ เรื่องนางวิสาขาอุบาสิกา [๒๖๓]
ข้อความเบื้องต้น
พระสตาเมื่ปรับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภนาวิสาขาอุบาสิกา ตัส
พระธรรมเทวนิว่ำ "เปมโต ชายติ" เป็นต้น.
หลานรักตาย ย่าก็เศร้า
นางวิสาขาโศกถึงนางสุดที่ทํากาละ
ได้ยินว่านางวิสาขาเป็นคนสวยที่สุดผู้เป็นดาบของบุตร ไว้ในหน้าที่ของตน
ให้ทำความขวนขวายแก่งกุสลสงในเรือน.
โดยสมียอื่น กามิรานั้นได้ทำกายและนางวิสาขาให้กการฝังสิริ (ศพ) นางแล้ว
ไม่อาจจะอดกลั้นความโศกไว้ได้มีทุกข์เสียใจ ไปสู่นักพระศาลา ถาวงปลอมแล้วนั่ง ณ ส่วนบ้างหนึ่ง.
พระสตาเมื่ปรับอยู่ในพระสตา" ทํานั้นพระสตา"ตรสักลวนว่า "วิสาขา ทำไมหนอ เธอจึงมีทุกข์เสียใจ มีหน้าห่มด้วยน้ำตานั่งร้องไห้อยู่?" นางจึงลูบคลำความนั้น แล้วกราบทูลว่า "พระเจ้าข้านางกุมารนั้นเป็นที่รักของหมอฉัน เป็นสัมมุฎิด้วยวรรณะ บัดนี้หมอฉันไม่เห็นใครเช่นนั้น."
พระสตา. วิสาขาในไปดุงสวัสดีมุขซิปูระมาณเท่าไร?
วิสาขา. พระเจ้าข้าองค์นี้นี้แหละ ตรีสัชเผาหมอฉันว่า "ในกรุงสวัสดี มิชช ๓ โกฎิ."
พระสตา. ก็ถ้าฉันมีประมาณเท่านี้ๆพึงเป็นเช่นกับหลานสาวของเธอใช่ไหม เธอพึงปรารถนาเขาหรือ?
นางวิสาขา. อย่างนั้น พระเจ้าข้า.
พระสตา. ก็ชนนในกรุงสวัสดีทำกาละวันละเท่าไร?
นางวิสาขา. มากพระเจ้าข้า.
พระสตา. เมื่อเป็นเช่นนั้นเวลาที่เธอเจ็บใจจะไม่พึงมีไหมหรือ? เธอพึงเที่ยวร้องไห้อยู่ทั้งกลางคืนและกลางวันเท่าไหร่?
นางวิสาขา. ยกไว้ดิด พระเจ้าข้า. หมอฉันทรามแล้ว.
ลำดับนั้น พระสตาเคลียดสฺราตสฺว่าก็น ifกัดะนี้ เธออย่ารักโศก ความโศกดี ความ