โครงการบวชอนุศาสนิกแก่หน่ออ่อน 1 ล้านคน : หน้า 8/164

โครงการบวชอนุศาสนิกแก่หน่ออ่อน 1 ล้านคน 3) เรื่องหญิงจิ่ง [๒๒๘] ข้อความเบื้องต้น พระศาสดาเมื่อประมาณอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภหญิงจิ่งนี้ขึ้นคนใดคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า“อคฺ”เป็นต้น. หญิงจิ่งนี้ทำกรรมร่วมแล้วคิดปิด ได้ยินว่า สามีของหญิงนั้นได้ทำความเชื่อถือกับหญิงรีบใช้ในเรือนคนหนึ่ง. หญิงจิ่งนั้นนั้นมั่นมีอ้อมกอดหญิงรับใช้ในเรือนแล้วก็ปล่อยตัวกลืนเข้าไปในห้องว่างห้องหนึ่ง ปิดประตูแล้วเพื่อจะปิดความที่กรรมมันอันตนทำแล้ว (ชวนสามี) ว่า “มาถือตามนาย, เราจำไปวัดฟังธรรม” พาสามีไปวัดนั้นฟังธรรมอยู่. ขณะนั้นพวกภูฏูเป็นมะแวนปองของนางมาชัยเรือน (ของนาง) แล้วเปิดประตูเห็นประการอันแปลกนางก็รับใช้ด้วยออก. หญิงรับใช้นันไว้กิน กรรมบูดเนื้อความนั้นแต่พระคถพล ในท่ามกลางบริษัท ๔. กรรมช่วยอ้อมผผลจากผญฺในภายหลัง พระศาสดาทรงดับคำของหญิงรับใช้ thenมีแล้วตรัสว่า “ขึ้นชื่อว่าจริง แม้หยิ่งเล็กน้อยบุคคลไม่ควรทำ ด้วยความลำบากว่า ‘ชนพวกอื่นย่อมไม่รู้กรรมนี้ของเรา’ (ส่วน) ลูจรดันแหลงเมื่อคนนนั้นไม่รู้ก็อาจทำ. เพราะฉะนั้นชื่อว่าจริง แม้บุคคลปิดทำ ย่อมทำกรรมในภายหลัง. (ส่วน) สุจริตย่อมยังความปราโมทย์อย่างเดียวให้เกิดฉะนี้แล้ว จึงตรัสพระคาถานี้ว่า. ย่อ. 6. อกฺติ ทุกกฺกดี เสโย โปชฺฉา ตปฺปิ ตทุกฺกดี กตฺตญฺ สุตฺติ เสโย โย ย ควา นาถุปฺปติ. "กรรมชั่ว ไม่ทำเสียเลยดีกว่า, (เพราะ) กรรม ช่วย ย่อมผผลาญในภายหลัง, ส่วนบุคคลทำกรรม ใดแล้ว ไม่ตามเดือดร้อน, ก็กรรมมัน เป็นกรรมดี อนันตบุคคลทำแล้วดีกว่า." ในภายฉบับ อุบาสกและหญิงนั้น ตั้งอยู่ในโสดาปัณหาแล้วก็แสนทั้งหลายทำหญิงรับใช้นันให้เป็นไป ในทิษนั้นนั่นแล แล้วทำให้เป็นหญิงมีอุปนิสัยธรรมดังนี้แล. เรื่องหญิงจิ่ง งบ. ห่วง – หวง – หิงคะรักใคร่มักเป็นเช่นนี้