โครงการบวงชุบสีกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน ธรรมบทที่เกี่ยวกับอุบาสิกา หน้า 58
หน้าที่ 58 / 164

สรุปเนื้อหา

โครงการบวงชุบสีกาแก้วหน่ออ่อนเป็นการเล่าเรื่องราวของพระกุมารสปซึ่งมีความสังเวชและความตั้งใจที่จะบรรลุธรรม โดยได้เรียนกัมมัฎฐานในสำนักงานพระศาสดา เขาได้อุปสมบทและร่วมกับเพื่อนเพื่อทำให้การปฏิบัติธรรมเกิดผลเร็วที่สุด หลังจากบรรลุธรรม เขาไปยังพรหมโลกและตอบปัญหาที่ถามถึงพระอัตตผล ในระหว่างนี้ เขายังลองเผชิญหน้ากับความรักและความพลัดพรากจากมารดาของเขา ซึ่งมีน้ำตาหลังจากเขาออกจากบ้านมาเป็นเวลา ๑๒ ปี การเดินทางของเขาเต็มไปด้วยการเรียนรู้และการทดลองที่ช่วยเสริมสร้างความเข้าใจในธรรมะ และสนับสนุนการแสวงหาความจริงในชีวิตของมนุษย์

หัวข้อประเด็น

-พระกุมารสป
-การบรรลุพระอรหัต
-กัมมัฎฐาน
-การสอนในสำนักงานพระศาสดา
-ความรักและความพลัดพราก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

โครงการบวงชุบสีกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน กุมาราสะสปอภบวงบรรลุพระอรหัต กุมารนั้น มีความสังเวชเกิดขึ้นพร้อมแล้ว ด้วยเหตุเพียงเท่านั้นนั่นแหละ กราบกล่าว "ข้าแต่พระบิดา ขอบพระองค์ทรงให้มอฉันบวงเกิด" พระราชทานรับว่า "ดีละ พ่อ" แล้วึงกุมารนั้นให้วมอฉันอยู่ในสำนักงานพระศาสดา ด้วยกิริยากระเป็นอันมาก กุมารสาปนั้นได้อุปสมบทแล้ว ปรากฎว่า"พระกุมารสปเณร" ท่านเรียนกัมมัฎฐานในสำนักงานพระศาสดา เข้าไปสู่ท่าพยายามแล้วไม่สามารถจะให้คุณบริบูรณ์ได้ จึงคิดว่า"เราจะเรียนกัมมัฎฐานให้เคยอีก" มาสู่สำนักของพระศาสดา อยู่ในอ้อมรั้วแล้ว เพื่อนช่วยเพื่อน แม้ว่าจะเป็นเพื่อนในภาพคติ ทำให้การบรรจงธรรมเป็นไปโดยง่ายและโดยเร็ว ครั้งนั้น ก็กุมผ้าผสมธรรมร่วมกัน ในกลางแห่งพระกัสปภูเจ้า บรรลุอาณานิคผลแล้ว บังเกิดในพรหมโลก มาจากพรหมโลกถามปัญหา ๑๕ ข้อ กะพระกุมารสปนั้นแล้วส่งไปว่ำว่า "คนอื่นยกพระศาสดาเสีย ที่สามารถจะพยากรณ์ปัญหาเหล่านี้ไม่มี" ท่านจงไป, Re Schüler ใความของปัญหาหลานี้ในสำนักงานพระศาสดา." ท่านทำเหมือนอย่างนั้นบรรลุพระอัตตผลในเวลาที่พระศกาตรงแก้ปัญหานองบ. ทุก๓๙เพราะพลัดพรากจากลูก แม้จากเป็นนาน ๑๒ ปี เพราะคำพูดของพระลูกชาย จึงตัดอาลัยรัก และบรรลุธรรมในวันนั้น มารดาพระกุมารสปบรรลุพระอรหัต ดั้งแต่วันที่พระเรณนั้นออกไปแล้ว น้ำตาไหลออกจากนัยน์ตาของนางกุ้มผู้นี้เป็น มารดาตลอด ๑๒ ปี. นางมีคู่ก็เพราะพลัดพรากจากกุมาร มีน้ำอุ่นใจไว้ดับน้ำตาเดียวเกี่ยวไป เพื่อภิกษา พอเห็นพระเรณในระหว่างแห่งถนน จึงร้องว่า "ลูก ลูก" วิ่งเข้าไปเพื่อจับพระเรณ ชวนสัมผัสแล้ว นางมีกัณฑ์หลังน้ำมู๋ ลูกขึ้น มีจิตเปียก ไปจับพระเรณแล้ว พระเรณคิดว่า "ถามนรดี้จับได้คำอ้อนใจเพราะสำนักงานของเรา, นางจักชายหายเสีย; เราจักเจาะบรรดามารดี้ ทำให้กระจ่างเทียว" ที่นั้นพระเรณกล่าวกะนางภิกษุณีผู้เป็นมารดานั้นว่า" ท่านเที่ยวทำอะไรอยู่? จึงไม่อาจตอบแม้ว่าความรักได้" นางคิดว่า "โอ้ด้วยคำพระเรณหยาบคาย, จึ่งกล่าวว่า "พ่ อพระดูอะไร?" ถูกพระเรณว่าเหมือนอย่างนั้นนั่นแหละ จึงคิดว่า "เราไปอาจอด
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More