โครงการบวชบุญสิกาแก้วหนอ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 81/164

โครงการบวชบุญสิกาแก้วหนอ่อน ๑ ล้านคน นางวิสาขาตำหนิผิว นางเป็นอธิษฐานาวิกาผู้ใสสดาน ["อ" ได้ยินว่า"อรหันต์" ก็เป็นผู้รำรึ่งดี มีมาสู่บริโภคแห่งอาถรรพ์นั้น แล ฯ ลฯ] แล้วเจาะจงนั้นแล้ว คิดว่า "ผู้วันนี้ก็ริอ่านอัตรบริหารนานบ่น ย่อมซื้อว่าพระอนันทไม่ไได้, เหตุไห้ พ่อผิวจึงให้เรียกเรามา? คีเตียนเศรษฐีแล้ว ก็ไปที่อยู่ของตนตามเดิม. พวกเจาะจะเห็นอาการของนางวิสาขานั้นแล้ว จึงคีเตียนเศรษฐีโดยเป็นเสียงเดียวกันทั้งหมดว่า "คุณขดี ท่านไม่ให้ผู้อื่นแและอิอิงให้สาววิกาของสมโณอุดมซึ่งเป็นนางกาลกนิ้วตัวสำคัญเข้ามาในนี้? จงให้ขับไล่ออกจากเรือนนี้โดยเร็ว. "เศรษฐีนี้คิดว่า "เราไม่อาจให้ขับไล่ออกไป ด้วยเหตุเพียงด้วยคำของท่านเหล่านั้นเท่านั้น, นางเป็นกิจของสกุลใหญ่" ดังนั้นจึงก่าวว่า "พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายธรรมดาดี รู้บ้างไม่รู้บ้าง พึงทำ, ท่านทั้งหลายนี้เสียดิ"I" ส่งเจาะจะเหล่านันไปแล้ว นั่งบนอาสนะมีมาก บริโภคข้าวชมภูปลาน้ำเนื้อในถาดทองคำ. ในสมเด็จนั้น พระเถระผู้ถือการเที่ยววินทบาตเป็นวัตรรูปหนึ่งกำลังเที่ยววินทบาต ได้เข้าไปสูเรือนหลังนั้นแล้ว. นางวิสาขายืนพัดผ้าขึ้นอยู่ เห็นพระเถระในนั้น คิดว่า " การบอกพ่อผิวไม่ควร, จึงได้เสียงออกไปยืนโดยอากาศที่พ่ออันนั้นจะเห็นพระเถระได้. แต่เศรษฐีนี้เป็นพาล แม่เห็นพระเถระ ก็แก้ลำทำเป็นเหมือนไม่เห็น ทั้งหน้าบริโภคอยู่เน่นเอง. นางวิสาขาตีพ่อว่า "ว่า " พ่อของเรามาแม่เห็นพระเถระ ก็ไม่เอาใจใส่" จึงกล่าวว่า" มินิมันไปบ้างหน้าเกิด เข้าฯ, พ่อผิวของฉันกำลังบริโภคของเก่า. " เศรษฐีนี้แม้คลั่งได้ในเวลาที่พวกนิครนถบอก (แต่) ในขณะนั้นนางวิสาขากล่าวว่า" บริโภคของเก่า" นั้นเอง ก็วงมือกล้าว่า" ท่านทั้งหลายของน้ำข้าวปลานี้ไปเสือกท่อนี้, จงขับไล้นั้นออกจากเรือนนี้, นางคนนี้ทำให้เราเป็นผู้อว่านั่นของมิสะอาดในกลามงคลนี้. " กิเลฆาสและกรรมกรทั้งหมดในเรือนนั้น ล้วนเป็นคนของนางวิสาขา. จึงไม่อาจจะเข้าใกล้, ใครจับนางที่มีหรือนี้, ผู้เขาสามารถกล่าวยาปกก็ไม่มี. นางวิสาขาฟังคำของพ่อแล้ว กล่าวว่ "คุณพ่อ ฉันจะไม่ออกไปด้วยเหตุภูมิหวานนี้ คุณพ่อมีฉันดีกินมา เหมือนนางกมภาฯสามแต่ท่านี้ ธรรมาคิดของมารดาบิดู้มั่งชีวิตอยู่ จะไม่ออกไปด้วยเหตุเพียงเท่านี้; เพราะเหตุนี้แหละ ในเวลาจะมานี้ คุณพ่อของฉันจึงได้