ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวชอนิสิก แก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน
ถ่านกลายเป็นทรัพย์อย่างเดิม
ครั้งนั้น หญิงรุ่นสาวคนหนึ่งชื่อโคมมี ปรากฏชื่อว่า "กล้าโคดมี" เพราะนางมีสีระแบบบาง เป็นติ ของตะครูดเก่าๆ ไปยังตลาดด้วยมือถืออย่างหนึ่งของคน เห็นเศรษฐีนี้ จึงกล่าวอย่างนี้ว่า "พ่อชนที่เหลือ ขายผ้า น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำผึ้ง น้ำอ้อยเป็นต้น ทำไมท่านจึงนั่งขายเงินและทอง?" เศรษฐี เงินทองที่ไหน? แม่
นางโคมมี ท่านนั่งจับเงินทองนั้นเอง มิใช่หรือ?
เศรษฐี จงนำเงินทองนั้นมาใช้หรือ?
นางถ่อมตัวเมื่อวานก่อน แม่.
นางอ่อนเต็มมือแล้ว วางไว้ในมือของเศรษฐีนี้น ถานั้นได้กลายเป็นเงินและทองทั้งนั้น
ลำดับนั้น เศรษฐีถามนางว่า "แม่ เรือนเจ้าอยู่ไหน?" เมื่อถามตอบว่า "ชื่อโนนอันนะ," รู้ความที่นางยังไม่มีสามแล้ว จึงเก็บทรัพย์นานมาทำบุญบุตรของตน ให้ทรัพย์ ๙๐ โกฏไว้. ทรัพย์ทั้งหมดได้กลายเป็นเงินและทองดังเดิม. สมัยอื่นนางตั้งครรภ์ โดยกาลล่วงไป ๑๐ เดือน นางคลอดบุตรแล้ว มุตรนั้นได้ทำกะ
แล้วในเวลานั้นได้. นางหามพวกคนที่นำบุรณนี้ไปฝากเพราะนางไม่เคยเห็นความตายอุ่นร่างบุตรผู้ตายแล้วด้วยสะอาด ด้วยหวังว่า " จักกล่าวถึงยา เพื่อนบุตรเรา" เทอจากไปตามลำดับเรื่อว่า" ท่านทั้งหลายรู้จักยาเพื่อบุตรของฉันบ้างไหมหนอ?" ที่นั่นนาทั้งหลายพูดกับนางว่า "แม่ เจ้าบ้านแล้วหรือ? เจ้ที่ถามถึงยาเพื่อบุตรที่ตายแล้ว" นางกล่าวว่า " จักได้รับรู้ก็ใกล้เถอะ"
กัลยาณมิตรไม่รู้วิธีแก้ แต่รู้ว่าผู้วิธีแก้อยู่
ที่นั่น บุรุษผู้นั้นนั่งติดตนหนึ่ง เห็นนางแล้วก็ว่า" ฉันของเรานี้จากลอดุตรคนแรก ไม่เคยเห็นความตาย, เราเป็นพี่ของหญิงนี้ย่อมควร" จึงกล่าวว่า "แม่ ฉันไม่รู้กียา, แต่นั้นรู้จักคนรู้ยา." นางโคมมี ใครรู้? พ่อ.
บัณฑิต, แม่ พระศจาดาตรงทราบ, จงไปพูดกลามพระองค์เติด.
นางกล่าวว่า " พ่อ ฉันจักไป, จักกุลาม พ่อ" ดังนั้นแล้วเข้าไปฝ่าพระศาสดา ถวายบังคมแล้วยืนอยู่ ณ ที่สุดข้างหนึ่ง ทูลถามว่า " ทราบว่า พระองค์ทรงทราบเทียมเพื่บุตรของหมอฉันหรือ? พระเจ้าข้า."