ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบรรพชาสีกาแก้วหนอ่อน ๑ ล้านคน
"ขอคุณพ่อและคุณแม่ จงส่งรถไปให้พวกฉันนี."รีในเวลามา นางเดินมาถึงจริง, ถึงอย่างนั้น จำเดิมแต่กาลที่ระดับด้วยมาลัยทองคำแล้ว ย่อมไม่ได้เพื่อจะไปฝั้นนั้น.เด็กหญิงทั้งหลายผู้มีอิสระเลยไปด้วยนมมีเป็นต้น, หญิงนอกนี้ขึ้นนานธรรมดา(ไป),กั้นฉัตรหรือใบตาลขนบน เมื่อฉัตรหรือใบตาล แม้นไม่มี ก็อาจขยับขึ้นมาพาดบนที่เดียว, ส่วนบิดาของนาง วิสาขานั้น ส่งรถไป ๔๐๐ คัน.นางวิสาขานั้นกับบริวารขึ้นรถไปแล้ว แม้ว่าพราหมณ์ ก็ได้ไป ด้วยกัน.
นี่่น ท่านเศรษฐี ถามพราหมณ์เหล่านั้นว่า "พวกท่านมาจากไหน?"
พราหมณ์ มาจากเมืองสาวตรดี ท่านไปมหาเศรษฐี.
เศรษฐี. ชื่อกิจการเศรษฐี.
เศรษฐี. บุตรชื่อไร?
พราหมณ์. ชื่อปุณณวัฒฑูร.
เศรษฐี. ทรัพย์มีเท่าไร?
พราหมณ์. ๔๐ โกฏิ ท่านมหาเศรษฐี.
เศรษฐีรีบกล่าวคำ ด้วยคำว่า "ทรัพย์เท่านั้น,เทียวทรัพย์ของเรา ก็เท่ากับกากฉนิดเดียว.
แต่ประโยชน์อะไรด้วยเหตุอื่น จำเดิมแต่กาลที่นางทาริกาได้เหตุเพราะการรักษา."เศรษฐีขึ้น ทำสังกะแย่พราหมณ์เหล่านั้น ให้พักอยู่วัน ๒ วัน แล้วก็ส่งกลัับ.
พราหมณ์กลับเมืองสาวตรดี
พวกเขา ไปกรุงเทพฯดีแล้ว เรียน (ท่านเศรษฐี)ว่า "พวกข้าพเจ้าได้มาทาริกาแล้ว."
เศรษฐี. ลูกสาวของใคร?
พราหมณ์. ของธนบุณช์เศรษฐี.
เศรษฐีนั้น คำว่า "นาทาริกาแห่งตระกูลใหญ่ อันเราได้แล้ว,ควรที่เรานำมาโดยเร็ว ที่เดียว" ดังนี้แล้ว กราบทูลแต่พระราชาเพื่อไปในเมืองนั้น. พระราชทรงดำริว่า "ตระกูลใหญ่นั้น อันเรานำมาจากสำนักของพระเจ้าพิมพิสาร แล้วให้ อาศัยอยู่ด้วยในเมืองสาวกต, ควรจะทำความยกย่องแต่ตระกูลนั้น" ดังนี้แล้ว จริงรับว่า "แม่เรา ก็ภ ไป."