ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวชอาสิฏฐิแก้วหนอ่อน ๑ ล้านคน
นางวางกระเช้าด้ายหลอด แล้วได้ไปยังสำนักของพระศาสดา แล้วว่า “ก็เพราะเหตุอะไร? พระศาสดาจึงทอดพระเนตรนางมูราณกุมารึมากนั่น" แล้วว่า “ได้ยินว่าพอใจได้ทรงปริตรอย่างนี้ว่าว่า ‘นางมูราณกุมารนั้น เมื่อไปจากที่นี้ทำกาลิยาอย่างปุจฉนาแล้ว จักเป็นผู้มีคติไม่แน่นอน แต่มุ่งสำนักของเราแล้วไปอยู่บรรลุโสดาคปติผลแล้ว จักเป็นผู้มีคติไม่แน่นอนเกิดในคุตติวิมาน." นัยว่า ในวันนั้นชื่อว่าความพันจากความตายไม่มีแก่นางมูราณกุมารนะ
นางกุมารกรีนาเข้าไปเฝ้าพระศาสดาด้วยเครื่องมามอันพระศาสดาทอดพระเนตรนั้นแล้วเข้าไปสู่ระหว่างแห่งรัฐมีพรสะ ฤทธิอทานแล้ว ได้ยืนอยู่ ณ ที่ควรข้างหนึ่ง
พระศาสดาตรัสถามปัญหาทุกข์
ในขณะนั้นนางมูราณกุมารนั้นถวายบงกมพระศาสดา ผู้ประทับนั้นในท่ามกลางบริษัทรเห็นปานนั้น แล้วยืนอยู่บนนั้นแล พระศาสดาสักนางว่าว่า “กุฎิราเธอมาจากไหน?” กุมารก. ไม่ทราบ พระเจ้าขา. พระศาสดาเธอไป ณ ที่ไหน? กุมารก. ไม่ทราบ พระเจ้าขา. พระศาสดา. เธอไม่ทราบหรือ? กุฎิรา. ทราบพระเจ้าขา. พระศาสดา. เธอทราบหรือ? กุฎิรา. ไม่ทราบ พระเจ้าขา. พระศาสดาตรัสถามปัญหา ๔ ข้อของนางกุฏิราในนั้น ด้วยประกาศนี้. มหาชนโหมทะนาว่า “ผู้เจริญทั้งหลาย ท่านทั้งหลายดูสิคาถาของช่างผู้นี้พูดคำอันปราณาแล้ว กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า ‘เธอมาจากไหน?’ อธิบายของผู้นี้ควรพูดว่า ‘จากเรือนของช่างกุฏิ’ เมื่อว่า ‘เธอไปไหน?’ ก็ว่ากล่าวว่า ‘ไปโรงของช่างกุฏิ’ มิใช่หรือ?” พระศาสดาทรงกระทำหวนให้ยืนยิ้มแล้ว ตรัสถามว่า “กุฎิรา เธอ เมื่อเรากล่าวว่า ‘มาจากไหน?’ เพราะเหตุไร? เธอจึงตอบว่า ‘ไม่ทราบ’.” กุฎิรา. “พระเจ้าขา พระองค์อ้อมทรงทราบความที่หน่อฉันมาจากเรือนช่างกุฎิ แต่พระองค์ เมื่ออธิบายว่า ‘เธอมาจากไหน?’ ย่อมตรัสถามว่า ‘เธอจากที่ไหน จึงเกิดแล้วในที่นี้?’ แต่หน่อฉันย่อมไม่ทราบว่า ‘ก็เรามาแล้วจากไหน จึงเกิดในนี้?’