โครงการบูชาขวัญสิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านบาท : หน้า 124/164

โครงการบูชาขวัญสิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านบาท ทุกประกาก ข้าพระองค์คิดว่า "ธรรมมา ปฏูช โอม คิราม อันงามบ้าง ไม่งามบ้าง; ถ้าประจกคิดสิ่งบางอย่างอ่อนใม่สมควรแล้วไซร์ อุบาสิกานั้น ก็จักยังเราให้ถึงซึ่งประกากัน แปลเหมือนวังโบร่ำที่มวยผนังงอกลางนะนั้น ดังนี้แล้วได้มา. พระศาสต. ภิกษุ เธอควรอยู่ในที่นั้นแหละ. ภิกษุ ข้าพระองค์ไม่สามารถ พระเจ้าขา ข้าพระองค์จักอยู่ในที่นั้นไม่ได้. พระศาสต. ภิกษุ ถ้าอย่างนั้น เธอจ๊กอาจารุณสิ่งหนึ่งเท่านั้นได้ไหม ? ภิกษุ ร้ายอะไร? พระเจ้าขา. พระศาสต ดรสว่า " เธอจรักษาจิตของเธอนั้นแหละ ธรรมดา จิตนี้บุกคลรักษาได้ขก, เธอจงบ่มจิตของเธอไว้ได้ อย่าคิดอารมณ์อะไร ๆ อย่างอื่น, ธรรมดา จิตอันบุคลัมได้ ยาก" ดังนี้แล้วจึงรสราพายนั้นว่า 2. ทุนิคคุณสุ คสูด สุใจ ถกู ถามบิทโน จิตสุด ทมโล สาทู จิตดู สุขาว. """ การฝึกจิตอันมิได้ยาก เป็นธรรมชาติเหรอ มักดไปในอารมณ์นำความใด ๆ เป็นกงรดี (เพราะว่า) วิธีฝึกแล้ว ย่อมเป็นเหตุุนสุขาให้. ภิกษุนั้นกลับไปสู่มาดคิกอีก พระศาสต รันประทาน โอวาทนนี้ก็ภิทฉันนแล้ว วิ่งลงไปด้วยพระคำส่าว " ไปดับ ภิกษุ เธออย่าคิดอะไร ๆ อย่างอื่น จงอยู่ในที่นี้นั้นแหละ". ภิกษุนั้น ได้พระโอวาทจาก สำนักงานพระศาสต แล้ว จึงได้ไป (อยู่) ในที่นั้น, ไม่ได้คิดอะไร ๆ ที่ชวนให้คิดนอกเลย. ฝ่ายมาอุบาลิก เมือครวจด้วยอิทธิพฺยานกูเห็นพระเถระแล้วกำหนด (รึ) ด้วยญาณของตน นั่นแล้ว" บัดนี้ ภิกษุผู้ผู้รงเราได้อาราธนาไว้เองแล้วจึงกลับมาอีก" แล้วได้ฉงอาหาร อันเป็นที่สบายถวายแก่พระเถระนั่น. พระเถระบรรจุพระอรหัตและธิลกชาติได้ พระเถระนั้นได้โภชนันอันเป็นที่สุขแล้ว โดย 2-3 วันท่านก็ได้รับพระอรหัต ยืนยัง อยู่ด้วยความสุขอันเกิดแต่มรรคและผลคำว่า" น่ารบใจ มาอุบาลิกได้ในที่หนึ่งของเราแล้ว เราอสัตมาหูอาณานี้ จึงถึงซึ่งการแฉนออกจากกาได้ แล้วใครครองอยู่ว่า มาอุบาลิกา นี้ได้เป็นที่พึ่งของเราในอดภาพนี้ก่อน, ก็เมื่อเราท่องเที่ยวอันในสงสารมาอุบาลิกานี้เคยเป็นที่ พึ่งในอดภาพแม้ฉัน ๆ หรือไม่ ? แล้วจึงตามะรัสรีไปอด 44 อัปรภาพ.