ข้อความต้นฉบับในหน้า
โครงการบวงชุบสลากแก้วหน่ออ่อน 1 ล้านคน
"เมฆา เธอจงคู่ร่างกายอันอุดร ไม่สะอาดเน่า
เปือย ไหลออกทั้งข้างบน ไหลออกทั้งข้างล่าง อันคน
พากันหลายปรารภายนั่น."
ในกลบพระคาถา พระนางดำรงอยู่ในโสดาปัตติผล.
ลำดับนั้น พระศาสดาระลึกพระนางว่า "เมกา สัตว์เหล่านี้ ยึมอยู่ด้วย
ไหลอะ งงออยู่ด้วยโมทะ จิงไม่อาจเพื่อกว่านังระแสตนหาาของตนไปได้ ต้องของอยู่ใน
กระแสตันนั้นนั่นเอง" ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :-
5. เย ราฎฏตานุปนุตติ โสติ
สยํ กถํทุกฺโภ ชาลํ
เอตมปิ เอกฺวาน วชฺชนิติ ธีรา
อนุปปูนี้โน สพฑฺฒงํ ปานาย.
"สัตว์ผู้นั้นหนดแล้วด้วยธาระ ข้อมุตกาไปสู่
กระแสตันหาเหมือนแมลงมุม ตกไปยังที่ตัวทำไว้
เองจะนั่น ธิราขันธ์หลาย ตัดกระแสตันหาแม้นั้น
แล้วเป็นผู้หมดห่วงใจ จะเว้นทุกข์ทั้งปวงไป."
ในกลบถอนเทวาน พระนางเมยายงำรงดำรงอยู่ในพระอรรถ. เทคนาได้ประโยชน์แม้มเก่มหาชน
แล้ว. พระศาสดาระลึกพระราชว่า "มหาบพิตร พระนางเมยายงจะบวชหรือปรินิพพาน จงควร
?" พระราชา โปรดให้พระนางบวชเกิด พระเจ้าบ้า อย่าเลยด้วยการปรินิพพาน.
พระนางบรรพชาแล้ว ก็ได้เป็นสาวกผัสสะ ดังนี้แหละ.
เรื่องพระนางเมยายงจบ.