โครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน้าอ่อน ๑ ล้านคน : หน้า 118/164

โครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน้าอ่อน ๑ ล้านคน ๒๒ เรื่องภูษาอันรูปหนึ่ง[๒๕] ข้อความเบื้องต้น พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภูษาอันหนึ่ง ศิลปะธรรมเทคนั้นว่า "ท่านู่คุฤคสุ ลูโน" เป็นต้น พระฝ่าฝากท้องไว้กับโยม โยมจึงมีโอกาสสร้างศีลและเรียนธรรมกับพระ อุบาสิกาจัดที่อยู่อาศัยภูษา ๖๐ รูป ได้ยินว่า ได้รับบ้านตำบลหนึ่ง ชื่อกิตกามา ใกล้เชิงเขาในแว่นแคว้นของพระเจ้าโกศล ภายหลังวันหนึ่ง ภิกษาประมาณ ๖๐ รูปทูลอาราธนาให้รำสมอพระกัมมัฏฐานถึงพระอรหันต์ ในสำนักงานของพระศาสดาแล้ว ไปสู่บ้านนั้น เข้าไปเพื่อจิตนตก ลำดับนั้นเจ้าของบ้านนั้นชื่อกะได มารดาของเจ้าของบ้านนั้น เห็นกิฎฐิและมัจฉาส่งต่างๆ ดามว่า "พวกท่านประสงค์จะไปใน ที่ไหน ? เจ้่า" ภิญญาเหล่านั้นบอกว่า "พวกนี่ย่อมีความประสงค์จะไปที่ตามความปลด มหาอุบาลิกา" นางทราบว่า "พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย ชะรอยจะแสวงหาสถานที่สำหรับจำเพาะ จึงหมองลงที่ ใกล้เท้าถั่วลำว่า" ถ้าพระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายจักอยู่ในที่ดีลอด ๓ เดือนนี้ไซร้ คิดจับรับ สารณะ ๓ สี (และ) ทำโบสถกรรม "ภิญญาทั้งหลายปรึกษากันว่า "เราทั้งหลายเมื่ออาศัย อุบาสิกานี้ ไม่มีความลำบากด้วยภิกษา จักสามารถทำการสอดออกจากภิกได้" ดังนั้น แล้วจึง รับคำ. นางได้ชำระวิหารอันเป็นที่อยู่อาศัยแก่อุบาสิกานั้น ภิญญา ๖๐ รูปทำติกัน ภิญญาเหล่านั้นเมื่ออยู่นี้ วันหนึ่ง ได้ไปร่วมประชุมกันแล้วตักเตือนไกลกันและกันว่า "ผู้มีอายุ พวกเราไม่ควรประพฤติโดยความประมาทเพราะว่ามาหานรถ-๙๘ ขุม มีประตูเปิด (คอยท่า) พวกเราเหมือนอย่างเรือนของตนที่เดียว ก็เสพพระกัมมัฏฐานในสำนัก ของพระพุทธเจ้าผังทรงพระชนม์อยู่แล้วม. ก็ธรรมดาพระพุทธเจ้าทั้งหลาย อันใคร ๆ ผู้โอวาท แม้ทองไปตามรอยพระบาทก็ไม่สามารถให้ทรงโปรดปรานได้ (แต่) บุคคลผู้มิ อัยยะศัยเป็นปกติเท่านั้น สามารถให้ทรงโปรดปรานได้ ท่านทั้งหลายเป็นผู้ไม่ประมาทเกิด พวกเราเวรยืน ไม่ควรนั่งในที่แห่งเดียวกัน ๒ รูป แต่ว่าในภายเป็นทีบำรุงพระเศรษในเวลา เย็นและในภายเป็นทีภาวนาในเวลาเช้านั้น พวกเราจักรบร่วมกัน (แต่) ในภาคที่ถือสัจ ๑๑๒