การพัฒนาคุณภาพชีวิต : หน้า 27/236

๒๗ ก า ร พ ฒ น า คุ ณ ภ า พ ชี วิ ต แต่เขาขอร้องขืนอีกว่า "อาหารนี้นั้นเพียงพอสำหรับคนๆ เดียวเท่านั้น ขอให้โปรดรับเกิด อย่าสงเคราะห์ข้าพเจ้าเพียงแต่ชาตินี้เลย ให้ช่วยสงเคราะห์ถึงชาติต่อไปด้วยเถิด" พระปัจเจกพุทธเจ้าจึงเปิดบาตรแล้วรับจนครบ ชายตัดฟืนครืนถวายอาหารเสร็จแล้ว ได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า "อาหารนี้ข้าพเจ้าต้องทำงานถึง 3 ปี จึงจะได้มา ด้วยอานุภาพแห่งทานนี้ ขอบวาสงสมบังเกิดมีแก่ข้าพเจ้าในที่นี้ที่เกิดแล้วทุกภพทุกชาติ และขอให้ข้าพเจ้าได้มีส่วนแห่งธรรมที่ท่านเข้าถึงแล้วด้วยเถิด" ชายตัดฟืน แมัตตนเองเป็นคนรับใช้ท่านด้วยทรัพย์แต่เมื่อถึงเวลาถวายทาน สามารถยกใจเอาชนะความตระหนี่ได้เรียกว่า ได้ถวายสามารถทนประณีตว่าที่ตนเองร็อก พระปัจเจกพุทธเจ้าจึงรับอาหารแล้ว จึงให้พรว่า "ขอสิ่งที่ท่านตั้งใจดีแล้ว ปรารถนาดีแล้ว จงสำเร็จอย่างบริบูรณ์ เหมือนพระจันทร์เต็มดวงในคืนวันเพ็ญจะนั่น" ในขณะท่าชายตัดฟืนถวายอาหาร ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำได้โดยยาก มหาชนที่มาดูการบริโภคของเขา ต่างก็ชื่นชมดีในสิ่งที่ทำได้ ยากนั้น จึงส่งเสียงการดังสนั่น จนเข้าสู่เศรษฐี เศรษฐีคิดว่าชายตัดฟืนนันเป็นคนบ้านนอก คงกินอาหารไม่เป็น ทำให้คนทั้งหลายหัวเราะเถอะ จึงส่งคนใช้ที่สนิทออกไปสิบเอ็ด