ข้อความต้นฉบับในหน้า
ជ้างไม้ ๒ คน (๑)
เมื่อครั้งพระเจ้ามิลานทิโกล ยอดเข้าเฝ้าสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้ายังพระวิหาร พระองค์ทรงแสดงความเคารพโดยชมพระเกียรลงแทบพระบาท ทรงจุมพิตพระบาทด้วยพระโอษฐ์ทรงนวดพระบาทด้วยพระหัตถ์ และทรงประกาศพระนามว่า “ข้ butพระองค์ผู้เจริญ หมอนั่นคือพระเจ้ามิลานทิโกล” ๓ ครั้ง สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสาสมว่า “ขอถวายพระพร มาหุบพิษทรงเห็นอำนาจประโยชน์อะไร จึงทรงทำการเคารพบนนอนน้อมเป็นอย่างยิ่งถึงปัจจุบัน”
พระเจ้ามิลานทิโกล กราบนูลถึงข้อสังเกตต่างๆ ที่เป็น เหตุให้พระองค์มาแสดงความเคารพพระพุทธเจ้าในครั้งนี้ ซึ่งข้อ สังเกตแต่ละข้อซีให้เห็นคุณวิเศษที่พระพุทธองค์ และเหล่าสาวก มีความแตกต่างไปจากนักบวชเหล่าหล่ออื่น และคุณวิเศษเหล่านี้ทำให้พระองค์เกิดความเคารพเลื่อมใสอย่างยิ่ง
มืออยู่เรื่องหนึ่งที่พระเจ้ามิลานทิโกลกราบทูลให้ฟังว่า
“หมอผมฉันมีมหาดเล็กที่ทำหน้าที่เป็นช่างไม้ ๒ คน ชื่อ อิส-ทันทตับรรษณ ฯ ทั้งสองกินอยู่และไชโยดายของหมอฉัน และเขายังได้รับเครื่องเลี้ยงชีพ ทรัพย์ ยศ ตำแหน่งจากหมอฉัน ด้วย แต่ถึงกระนั้น เขาก็มิได้ทำความเคารพนอบน้อมแก่หมอฉันเหมือนในพระพุทธภาคเจ้า
(๙) ธัมมเทียยสูตร มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปาฐกถา พระไตรปิฎก บาลีสาสนีย์ เล่ม ๑๓ ข้อ ๑๔๕ หน้า ๑๕๓