การเคารพในพระพุทธเจ้าและพระสงฆ์ ทาน...ก้าวแรกแห่งการพัฒนาคุณภาพชีวิต หน้า 163
หน้าที่ 163 / 236

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงการเคารพของพระเจ้ามิลานทิโกลที่มีต่อพระพุทธเจ้า โดยแสดงถึงความแตกต่างระหว่างการเคารพพระองค์และการเคารพที่มาจากการเลี้ยงดูของมหาดเล็กสองคนที่ไม่แสดงความเคารพในลักษณะเดียวกัน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงคุณค่าและความสำคัญของการเคารพที่มีในอาจารย์และศาสนา.

หัวข้อประเด็น

-การเคารพในศาสนา
-พระพุทธเจ้า
-พระเจ้ามิลานทิโกล
-ความแตกต่างในการเคารพ
-การสังเกตอันเป็นเหตุ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ជ้างไม้ ๒ คน (๑) เมื่อครั้งพระเจ้ามิลานทิโกล ยอดเข้าเฝ้าสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้ายังพระวิหาร พระองค์ทรงแสดงความเคารพโดยชมพระเกียรลงแทบพระบาท ทรงจุมพิตพระบาทด้วยพระโอษฐ์ทรงนวดพระบาทด้วยพระหัตถ์ และทรงประกาศพระนามว่า “ข้ butพระองค์ผู้เจริญ หมอนั่นคือพระเจ้ามิลานทิโกล” ๓ ครั้ง สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสาสมว่า “ขอถวายพระพร มาหุบพิษทรงเห็นอำนาจประโยชน์อะไร จึงทรงทำการเคารพบนนอนน้อมเป็นอย่างยิ่งถึงปัจจุบัน” พระเจ้ามิลานทิโกล กราบนูลถึงข้อสังเกตต่างๆ ที่เป็น เหตุให้พระองค์มาแสดงความเคารพพระพุทธเจ้าในครั้งนี้ ซึ่งข้อ สังเกตแต่ละข้อซีให้เห็นคุณวิเศษที่พระพุทธองค์ และเหล่าสาวก มีความแตกต่างไปจากนักบวชเหล่าหล่ออื่น และคุณวิเศษเหล่านี้ทำให้พระองค์เกิดความเคารพเลื่อมใสอย่างยิ่ง มืออยู่เรื่องหนึ่งที่พระเจ้ามิลานทิโกลกราบทูลให้ฟังว่า “หมอผมฉันมีมหาดเล็กที่ทำหน้าที่เป็นช่างไม้ ๒ คน ชื่อ อิส-ทันทตับรรษณ ฯ ทั้งสองกินอยู่และไชโยดายของหมอฉัน และเขายังได้รับเครื่องเลี้ยงชีพ ทรัพย์ ยศ ตำแหน่งจากหมอฉัน ด้วย แต่ถึงกระนั้น เขาก็มิได้ทำความเคารพนอบน้อมแก่หมอฉันเหมือนในพระพุทธภาคเจ้า (๙) ธัมมเทียยสูตร มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปาฐกถา พระไตรปิฎก บาลีสาสนีย์ เล่ม ๑๓ ข้อ ๑๔๕ หน้า ๑๕๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More